Hey hallo,
Jouw verhaal komt me bekend voor. Ik heb vorig jaar een burn-out gehad, ik ben dan veranderd van werk (van rusthuis naar thuiszorg) desondanks dat ik mijn werk in het rusthuis heel graag deed heb ik deze beslissing genomen omdat ik het niet meer aankon... de omgang met de mensen hypocriete collega s en noem maar op...
Maar dan kwam ik in de thuiszorg en wat blijkt nu, ik haal totaal geen voldoening uit deze job. Hoe hard ik ook mijn best probeerde te doen ik voelde aan alles dat het weer op niets zou uitdraaien!!
Mijn symptomen waren dezelfde als bij mijn burn out overprikkebaar ,paniekaanvallen,last in mijn benen, bijna niet meer kunne stappen, kortademigheid, pijn in mijn borst hartkloppingen ...
Alleen wist ik wel dat het niet kwam door hard te werken maar van me steendoodbte vervelen en voor de zoveelste keer nog maar eens met de stofzuiger rond te gaan om toch maar iets te doen te hebben.
Mijn nieuwe collega's vinden echt van zichzelf dat ze bergen werk verzetten en dat is goed voor hun.. maar voor mij is dit geen werk en ik heb altijd het gevoel dat ik mijn tijd verdoe terwijl thuis alles blijft liggen en als ik thuiskom er gewoon de energie niet meer voor heb om mijn eigen huishouden te doen.
Ik heb 2 schatten van kinderen en een heel erg lieve man die me probeert te begrijpen ik wil terug de vrouw en de mama zijn die ik was .. mijn steentje ook op financieel kunnen bijdragen.. een werk vinden waar ik met plezier vroeg voor opsta, laat ga slapen maakt niet uit! Maar me niet meer schuldig hoeven te voelen dat ik thuis ben ...
Nikki
> 2 jaar geleden
