Hoi, ik zit in een vervelende fase van m’n burn-out. Lichamelijke klachten worden iets minder maar omdat ik toch veel thuis zit, rust neem en weinig om handen heb, zit ik erg veel in m’n hoofd. Te denken over ‘hoe het moet’’: houd ik wel genoeg rust? Hoe voel ik me nu? Moet ik nu rusten?…. Maar ook komen er gedachtes op waar ik juist niét aan wil denken, en dan komen die natuurlijk júist op. Vorige week leidde dat tot een paniekaanval omdat ik gewoon niet uit die cirkel van piekeren kwam. Het ‘loslaten’ lukt niet meer en m’n hoofd blokkeert gewoon letterlijk. Door die blokkade had ik het gevoel dat ik helemaal gek werd en dat leidde tot paniek. Echt een vreselijk gevoel, ik kwam maar niet uit die piekercirkel.
De afgelopen week ben ik bijna geforceerd afleiding gaan zoeken om niet teveel in m’n hoofd te komen, want als ik even in m’n hoofd kwam begon hetzelfde riedeltje weer. Maar die paniek ligt constant op de loer en ik ben echt het vertrouwen in m’n hoofd even kwijt. Bang voor m’n piekergedachtes. En als ik wil loslaten dan probeer ik ook bijna geforceerd los te laten, waardoor ik er juist weer tegen aan het vechten ben. Super irritant. Dit staat natuurlijk inherent aan het hebben van veel vrije tijd maar ik ben momenteel een beetje bang voor de rest van m’n burn-out. Ben nog maar 2 maanden onderweg en ik durf nauwelijks meer een rustmoment in te lassen…
Iemand enige herkenning of tips?