Ik weet niet waar te beginnen. Heb sinds 3 jaar een vriend en er zijn een heleboel problemen tussen ons. Om te beginnen: hij heeft een ontwijkende persoonlijkheidsstoornis. Dat betekent dat hij geen besluiten kan nemen en heel perfectionistisch is. Verder is hij (47) al sinds zijn 15e verslaafd aan blowen. Hij doet dat dagelijks en is eigenlijk alleen relaxed en aardig als hij geblowd heeft. Daarbuiten heeft hij een kort lontje (geen fysiek geweld, dat pik ik niet) en wordt vaak boos, schreeuwt dan tegen mij en heeft algemeen een zeer negatieve kijk op het leven. Zeer vermoeiend. Dan is er zijn pornoverslaving. Zo noemde hij het ooit zelf en hij zegt soms ook dat hij gekeken heeft maar ik vind dat niet tof, zo vaak en ik vertrouw hem er niet in dat hij niet chat en zelf filmpjes stuurt. Ik heb laatst zijn oude telefoon eens doorgespit op een onbewaakt moment en werd niet vrolijk van allerlei plaatjes maar ook screenshots van vrouwen die we kennen of die in bepaalde appgroeps zitten. Verder kijkt hij op straat elke vrouw na en maakte er dan nog opmerkingen bij ook, respectloos naar mij toe. En ik heb hem daarop aangesproken. Zelf is meneer wel stikjaloers en wil steeds weten wat ik doe en met wie. Nu denken we over samenwonen maar alles in mij zegt dat ik het niet moet doen. Ik twijfel nu zelfs of ik een punt achter de relatie zal zetten. Begin er een beetje klaar mee te raken. Maar het vervelende is dat ik dus welvan hem hou. Wat te doen?
Lena
