Hoe heb je als kind leren hechten?

Veel mensen in deze tijd kennen de angst om zich te binden aan een partner. Maar ditzelfde geldt evenzeer voor het binden aan werk, aan continuïteit of aan een vaste woonplek. Bindingsangst gaat veelal samen met verlatingsangst.
Doorgaans hangt bindingsangst samen met een slechte ervaring met de allereerste verbinding die wij als kind maken: met onze moeder of ouders.

Misschien vond je moeder/ouder het zelf lastig om zich te verbinden aan jou als kind, of zelfs aan het moeder- of vaderschap. Of mogelijk was er een reden waarom je ouder(s) minder beschikbaar kon zijn voor jou dan je nodig had. Het kan ook zijn dat een van je ouders vertrok na een scheiding, ziek was of stierf.

Kortom er zijn vele redenen waarom iemand weinig vertrouwen heeft in intieme of langdurende verbindingen, maar de oorzaak ligt vaak in de kleine kindertijd. In de psychologie spreek je dan over een verstoorde hechting.

In latere levensfasen is het dan nodig dat je leert dat het veilig is om je te verbinden, in de eerste plaats omdat je het aan kunt om zelfstandig te zijn. Maar bovenal helpt het om te gaan begrijpen dat duurzame relaties -voor iedereen- en voor elke werkelijke vorm van persoonlijk ontwikkeling noodzakelijk zijn.
Het is daarom de moeite waard om de moed te ontwikkelen om verbindingen aan te durven gaan.