Hoi allemaal!
Ik ben een studente van 23 jaar die het sinds de lockdown (maart) erg moeilijk heeft. Ik ben altijd wel iemand geweest die over alles piekerde en enorme stress had voor de examens/ op reis gaan... Maar deze symptomen verdwenen dan de volgende dag, nu kamp ik al maanden met dezelfde vervelende symptomen.
Het begon allemaal vóór de lockdown toen ik een kleine prikkel in de keel voelde en dit maar niet over ging. Juist daarna begon de lockdown door de coronavirus, ik kreeg het benauwd en had enorme hartkloppingen toen ik al de maatregelen op het nieuws hoorde.
Ik had het al moeilijk omdat de prikkel niet over ging en ik begon te denken dat ik iets ernstig had. Omdat ze bij de huisarts enkel spoedgevallen zouden behandelen en ik nergens heen kon, heeft dit alles erger gemaakt.
Ik kreeg in de avond geen adem meer, ik werd wakker met ademtekort, een enorme druk op de borst en heel de dag zitten piekeren (er viel ook niets te doen aangezien we allemaal thuis moesten zitten, dus had ik niets om mijn gedachten te verzetten)
Ik begon op het internet te zoeken wat ik allemaal kon hebben en dit hielp helemaal niet, het maakte het zelfs erger.
Ik had met mijn zus hierover gesproken en zei dat ze juist dezelfde symptomen heeft, maar dan op een langere termijn en dat het overspanning is. Dit had ik niet eerder aan gedacht, ik besliste een hyperventilatie test in te vullen op het internet en ik had al de symptomen die daarop kwamen.
Juist voor de zomer was alles wat rustiger en kon ik eindelijk naar de dokter, ondertussen had ik nog die prikkel in de keel en de overspannen nek, zelfs oorpijn.
Dokter zei dat ik geen ontsteking had of iets gelijkaardig en dat de prikkel waarsschijnlijk van de hyperventilatie komt. Ik had het gevoel dat hij het zomaar zei omdat ik de hyperventilatie test had vermeld en verder niets meer heeft onderzocht.
Ik besloot om wat yoga te doen en meditatie en genieten van mijn zomervakantie (naar een plek waar er geen positieve covid patiënten waren, namelijk mijn dorp in spanje). Daar kwam ik zo op rust dat ik amper/ geen symptomen meer had.
Eens ik terugwas van mijn vakantie begon het weer, ook omdat ik had gehoord op het nieuws dat de situatie in België door de Covid verergerd was en voelde me op dat moment veiliger in mijn dorp dan in België.
Nu zijn mijn symptomen niet meer zo erg als in het begin, ik heb een paar dagen een benauwd gevoel, maar dan let ik op mijn ademhaling en gaat het (soms) wat beter. Ik heb dan ook een week of 2 waar ik me perfect voel.
Tijdens die aanvallen krijg ik wel de gedachten dat het met mijn hart te maken heeft en begin ik weer te piekeren. Al weet ik dat de kans klein is dat het aan mijn hart ligt, aangezien ik maar 23 ben en niet rook en geen alcohol drink.
Mijn vraag is: kan hyperventilatie zo een enorme invloed hebben op uw leven? Of lijkt dit meer op een burn-out?
Het is misschien wel handig om te vermelden dat ik in oktober naar de dokter ben gegaan omdat ik 1 week lang dezelfde symptomen had en de dokter zei dat mijn hart prima was en dat ik een paniekaanval had. (door mijn examens)
Nu vind ik het alleen raar dat dit maanden lang duurt, soms denk ik dat ik mijn oude leven niet meer terug zal krijgen.
Ik ben een studente van 23 jaar die het sinds de lockdown (maart) erg moeilijk heeft. Ik ben altijd wel iemand geweest die over alles piekerde en enorme stress had voor de examens/ op reis gaan... Maar deze symptomen verdwenen dan de volgende dag, nu kamp ik al maanden met dezelfde vervelende symptomen.
Het begon allemaal vóór de lockdown toen ik een kleine prikkel in de keel voelde en dit maar niet over ging. Juist daarna begon de lockdown door de coronavirus, ik kreeg het benauwd en had enorme hartkloppingen toen ik al de maatregelen op het nieuws hoorde.
Ik had het al moeilijk omdat de prikkel niet over ging en ik begon te denken dat ik iets ernstig had. Omdat ze bij de huisarts enkel spoedgevallen zouden behandelen en ik nergens heen kon, heeft dit alles erger gemaakt.
Ik kreeg in de avond geen adem meer, ik werd wakker met ademtekort, een enorme druk op de borst en heel de dag zitten piekeren (er viel ook niets te doen aangezien we allemaal thuis moesten zitten, dus had ik niets om mijn gedachten te verzetten)
Ik begon op het internet te zoeken wat ik allemaal kon hebben en dit hielp helemaal niet, het maakte het zelfs erger.
Ik had met mijn zus hierover gesproken en zei dat ze juist dezelfde symptomen heeft, maar dan op een langere termijn en dat het overspanning is. Dit had ik niet eerder aan gedacht, ik besliste een hyperventilatie test in te vullen op het internet en ik had al de symptomen die daarop kwamen.
Juist voor de zomer was alles wat rustiger en kon ik eindelijk naar de dokter, ondertussen had ik nog die prikkel in de keel en de overspannen nek, zelfs oorpijn.
Dokter zei dat ik geen ontsteking had of iets gelijkaardig en dat de prikkel waarsschijnlijk van de hyperventilatie komt. Ik had het gevoel dat hij het zomaar zei omdat ik de hyperventilatie test had vermeld en verder niets meer heeft onderzocht.
Ik besloot om wat yoga te doen en meditatie en genieten van mijn zomervakantie (naar een plek waar er geen positieve covid patiënten waren, namelijk mijn dorp in spanje). Daar kwam ik zo op rust dat ik amper/ geen symptomen meer had.
Eens ik terugwas van mijn vakantie begon het weer, ook omdat ik had gehoord op het nieuws dat de situatie in België door de Covid verergerd was en voelde me op dat moment veiliger in mijn dorp dan in België.
Nu zijn mijn symptomen niet meer zo erg als in het begin, ik heb een paar dagen een benauwd gevoel, maar dan let ik op mijn ademhaling en gaat het (soms) wat beter. Ik heb dan ook een week of 2 waar ik me perfect voel.
Tijdens die aanvallen krijg ik wel de gedachten dat het met mijn hart te maken heeft en begin ik weer te piekeren. Al weet ik dat de kans klein is dat het aan mijn hart ligt, aangezien ik maar 23 ben en niet rook en geen alcohol drink.
Mijn vraag is: kan hyperventilatie zo een enorme invloed hebben op uw leven? Of lijkt dit meer op een burn-out?
Het is misschien wel handig om te vermelden dat ik in oktober naar de dokter ben gegaan omdat ik 1 week lang dezelfde symptomen had en de dokter zei dat mijn hart prima was en dat ik een paniekaanval had. (door mijn examens)
Nu vind ik het alleen raar dat dit maanden lang duurt, soms denk ik dat ik mijn oude leven niet meer terug zal krijgen.
Marta
> 2 jaar geleden
