Waar kan ik beginnen. Ieder jaar opnieuw een rot jaar. Alsof het alleen maar erger wordt. Ik heb zo lang gedacht dat alles aan mij lag. Schuldig gevoeld over thuis. Aangepast, steeds maar weer. Rekening met iedereen gehouden. Muren om me heen om maar geen pijn te voelen. Stinkend mijn best gedaan die af te breken, te communiceren en te leren omgaan met de onredelijke, agressieve mens. Keihard gewerkt en dan.........uitgekotst....steeds opnieuw. En alles ligt weer aan mij. Een autist wordt gezegd. Iemand die niet kan samenwerken, iemand die alleen het beste functioneert. Is er überhaupt iemand die mij begrijpt?
Ik wil niets liever dan samenwerken, maar dan wel echt. Elkaar helpen waar nodig, overleggen en luisteren naar elkaar. Uitpraten bij een misverstand. Geen achterbakse roddel en maar invullen en weer.....weer uitstoten. Ik zit nu thuis. Slechter kan het niet. Ik heb zogenaamd een burn-out, terwijl ik die niet heb. Ik ga kapot aan alleen het huishouden en mijn hobby’s zonder mensen. HSP, dat ben ik. Psychiatrisch onderzoek is nodig volgens mijn werkgever. Weer een hokje waarin ik absoluut niet pas. 34 jaar gewerkt en dan kan ik niet werken?????
Ik wil niets liever dan samenwerken, maar dan wel echt. Elkaar helpen waar nodig, overleggen en luisteren naar elkaar. Uitpraten bij een misverstand. Geen achterbakse roddel en maar invullen en weer.....weer uitstoten. Ik zit nu thuis. Slechter kan het niet. Ik heb zogenaamd een burn-out, terwijl ik die niet heb. Ik ga kapot aan alleen het huishouden en mijn hobby’s zonder mensen. HSP, dat ben ik. Psychiatrisch onderzoek is nodig volgens mijn werkgever. Weer een hokje waarin ik absoluut niet pas. 34 jaar gewerkt en dan kan ik niet werken?????
Viv
> 2 jaar geleden
