Sinds mijn kindzijn was ik op mezelf aangewezen. Ik vond dat niet raar , deed leuke dingen op mijn eentje.Op school en later op mijn werk en mijn leven deed ik zo mijn best om erbij te horen , om graag gezien te worden....Nu vele jaren later , vele wondes geheeld of niet , ben ik nog die "sociale " eenzaat. Ik doe nog zoveel graag alleen. Maar toch knaagt er iets van....?????
Carine
> 2 jaar geleden
