Ik ben nu met name op zoek naar herkenning

Hoi, ik herken me wel een beetje in je verhaal. Ik ben nu 6 maanden thuis en de klachten waar ik heel bang voor was waren de spierspasmen.Mijn armen, benen, polsen schokten soms alle kanten uit.Ik was ervan overtuigd dat ik een spierziekte had.Na 2 bloedonderzoeken en onderzoek door neuroloog bleek het ook stress te zijn.Ondanks wat iedereen zei twijfelde ik toch soms nog.
Daarna heb ik ook heel vaak de trillen en beven gehad.ook vaak inwendig...dat kwam precies uit het niets en bleef enkele dagen aanhouden...heel vervelend...
Het gevoel in je armen en benen die jij beschrijft herken ik voor een deel...ik heb een tijdje precies altijd kippenvel gekregen aan mijn benen, een heel vreemd gevoel...daarnaast zijn mijn benen zo moe, alsof ik de marathon gelopen heb en ook vaak stijf.
Ik had ook heel wat andere klachten, maar die zijn bijna allemaal verdwenen...behalve dus die spasmen(wel veel geminderd), waar ik dus het meest angst voor had/heb en die moeheid en stijfheid in mijn benen...
Tijd en geduld zegt mijn huisarts me...
Alles komt wel weer goed...
Groetjes

Hoi Katrien,

Fijn om een stukje herkenning te lezen. Het is dus blijkbaar heel raar wat een lichaam allemaal voor gekke klachten kan geven. Het is bij mij ook niet erger geworden en dat stelt me wel wat gerust maar de onzekerheid en angst blijft soms nog opkomen.

Hoe vind jij je weg daarin? Tips om angst los te kunnen laten?

Mij helpt het me om er veel over te lezen.Er zijn symptomen die iedereen herkent, maar er zijn er ook die dan een heel stuk minder voorkomen.Die maken mij het meest angstig.Die spierspasmen die ik had, daar las ik nooit iets over, tot ik enkele dagen een artikel las waar het beschreven werd.Dat was voor mij een opluchting, want ondanks de gerustellende woorden van de artsen en de onderzoeken bleef ik me daar zorgen om maken...

Mij helpt het ook enorm om te praten met mensen die hetzelfde meegemaakt hebben.
Al is het maar om die herkenning.Zulke mensen weten wat het is, hebben gevoeld wat ik nu voel en zijn eruit geraakt.

Afleiding helpt mij ook. Wanneer ik afgeleid ben denk ik niet aan de mankementen😄waardoor ze minder worden.
Wanneer ik dan weer een minder moment heb kan ik me zelf geruststellen door de gedachte dat de symptomen echt door de stress komen, want dat ze veel minder zijn als ik er niet aan denk...(sorry beetje moeilijk uitgelegd)

Het is wel al een hele geruststelling dat veel andere symptomen min of meer weg zijn...en hou me dan voor dat de rest gewoon nog wat meer tijd nodig heeft om te verdwijnen...

We komen er wel...

Hoi,

Ik zit nu zelf bijna een jaar in een burn-out en heb van alles gehad qua klachten. Ben ook door de medische molen gegaan mri enz. Nu heb ik vooral heel veel last van duizeligheid/licht in het hoofd. En dit heb ik vooral als ik ga zitten of liggen. Het is echt een "wiebelend" gevoel in mijn hoofd alsof ik heen en weer dein op golven heel naar. Daarbij heb ik ijskoude tintelende voeten en regelmatig een hele stijve nek.
Mijn duizeligheid is even een paar weken minder en zelfs weg geweest maar helaas sinds een week weer aanwezig. Mogelijk heb ik teveel gedaan of onbewust toch stress gehad. Herken jij je ook in deze deze duizeligheid?

Gr

Hoi Claudia,

De duizeligheid die jij beschrijft heb ik in de eerste maand gehad. Dat was bij mij de start zeg maar. De huisarts dacht toen eerst nog aan positiedraaiduizeligheid maar ik wist dat dat het niet was. Vooral inderdaad bij liggen en zitten voelde ik het, alsof ik op een boot zat. Dat je daar al bijna een jaar last van hebt,lijkt me heel naar.

Hoi Katrien,

Dat herkenning zoeken door veel te lezen doe ik ook. Aan de ene kant verzamel ik artikelen van "hoopvolle" of herkenbare artikelen, aan de andere kant geeft het ook veel onrust als ik dan niets vind. Ik heb in google alle trefwoorden al wel gehad volgens mij haha.

Mijn klachten aan armen en benen vind ik het meest vervelend. De laatste weken trillen vnl mn armen en handen snel, voelt een beetje als zwakte in mijn armen. Heel irritant. Ook word ik iedere nacht rond 5 uur of half 6 wakker en dan voelt mijn lijf zo naar aan. Alsof ik onder een bus vandaan kom. Ook weer armen en benen. Bah....

We proberen de moed er maar in te houden.

@Katrien: in het zoeken kwam ik trouwens uit bij video's op Youtube van Improvement path. Engelstalige video's waarin wordt ingegaan op angst en de uitwerking daarvan op je lijf. Hier hebben ze het ook over spierspasmen en tintelingen etc. Misschien heb je er iets aan...

@Jackie, merci voor de tip.Ik zoek het zeker eens op.

Hi,

Echt heel herkenbaar deze verhalen. Mijn klachten begonnen vorig jaar juli met duizeligheid en vermoeidheid. Die duizeligheid heeft me heel erg bang gemaakt en ik heb ook bloed laten prikken en. Na een week of 3 ging de duizeligheid weg, maar de angstklachten bleven. Ik tussen jullie vorig jaar en nu heb ik allerlei verschillende vage klachten gehad waaronder ook spastische spieren op allerlei plaatsen. Dat heeft me heel erg bang gemaakt want je leeft inderdaad dat dit een teken kan zijn van een spierziekte. Dit heb ik ook besproken met mijn huisarts en zij hebben een aantal neurologische test gedaan en gaven aan dat ik kans zo klein is. Ondertussen heb ik ook gemerkt dat in periodes van angst En stress die spasmen erger werden. Ik heb me zo druk gemaakt over al dit soort lichamelijke klachten en tintelingen waren daar ook één van, dat ik weer een periode van overspanning meemaak. Wat ik heel erg heb gemerkt is dat de aandacht het probleem juist erger maakt. Het is echt heel moeilijk om die aandacht te verleggen. Ik ben in behandeling bij een psycholoog voornamelijk voor mijn angst klachten. Dat gaat nu een stuk beter.

Beste allemaal,

wat een lijdensweg he. En herkenbaar.. En nu een jaar burn-out. Dr Google vertelde mij ook dat het MS zou kunnen zijn maar een CT-scan een neurologische tests door de neuroloog en later door de huisarts sluiten dit uit. Heb nu psychosomatische fysiotherapie om mij te leren ontspannen. Goed ademhalen is verschrikkelijk belangrijk, ik merk vaak aan mezelf dat ik veel te oppervlakkig ademhaal. Doe dus mindfulness/ademhalingsoefeningen. Tevens loop ik bij een goede psycholoog nu, ik heb nooit mijn scheiding goed verwerkt (schuldgevoel). Heel veel sterkte iedereen en wees lief voor jezelf.

Hoi Arend,

Mag ik vragen welke lichamelijke klachten jij met name ervaart?

Ik mediteer me suf en voel wel meer ontspanning dan maanden geleden maar toch lijken mijn klachten daar niet op te reageren. Soms gaat het een paar dagen of week een stuk beter en dan ineens zikn de klachten er weer. Ik kan het niet meer relateren aan druke of spanning. Volgens de bedrijfsarts zijn deze klachten een eigen leven gaan leiden, somatische klachten en een verkeerd afgesteld pijn-alarm systeem.

Voel jij nog angst dat het voortvloeit uit een lichamelijke ziekte of geloof je echt in de burnout?
Ik heb soms nog momenten dat ik twijfel en toch bang ben voor iets ernstigs.

Hoi Jackie,

ben diverse keren bang geweest voor een lichamelijke aandoening ja. Heb een periode gehad dat ik bijna elke 2 weken bij de huisarts zat. Heel bang voor MS.. Wat ik met name ervaar is dat geest en lichaam niet 1 geheel zijn. Alsof een deel van mijn brein slaapt. Vooral minder gevoel in mijn onderbenen. Dit is een naar gevoel met lopen en fietsen. Mijn therapeute vergelijkt het met een tuimelaar-poppetje: deze is zwaar aan de onderkant, kun je omduwen maar telkens veert hij weer overeind. Bij mij is het andersom, zwaar in mijn hoofd en licht in mijn lijf. Heb ook regelmatig dat ik moeilijker uit mijn woorden kan komen. De sessies bij de psychologe helpen mij wel, stukje traumaverwerking. Ook moet ik als gezegd veel aandacht besteden aan mijn ademhaling.
Misschien kan voor jou psychosomatische fysiotherapie helpen?

Hoi Arend,

Klinkt als vervelende klachten. Hopelijk helpt de therapie die je volgt.
Ik heb al ruim een half jaar psychosomatische fysio. Het helpt voor de ontspanning, alleen worden mijn klachten niet veel minder. Mn de onvoorspelbaarheid vind ik lastig. Soms is het een dag of paar dagen wat beter (krijg je weer hoop) en dan, uit het niets, zijn de klachten er weer. Ik heb mn veel last in de nachten. Dan val ik fijn in slaap maar vanaf einde nacht veel last van benen en soms armen.

Ik vind het een moeilijke weg.

Tja de balans tussen lichaam en geest is weg he. Waardoor je allemaal vage lichamelijke klachten krijgt. Wat zich dan uit in zwakke plekken in je lichaam. Bij mij is dit mijn onderrug. De duizeligheid is het ergste en het gevoel dat je met je hoofd in een glazen stolp leeft. Wat helpt is praten, afleiding zoeken.
Succes hoor.

Veel dingen als tintelingen, doof gevoel, pijn, zwakte ed horen ook bij fibromyalgie en dit komt juist vaak tot uiting bij chronische stress of burn out.

100% herkenbaar.

Ik ben 1.5 jaar geleden omgevallen met/door een burnout, het begon (dacht ik ook met extreme duizeligheid), maar bij nader inzien had ik al veel langer wazige klachten, zoals inderdaad pijnen in armen en benen, pijnlijke en stijve gewrichten. Krampen op plekken waar je ze niet wil hebben en veel meer.
Na een hele langen tijd ineens vaak een super-opgejaagd gevoel en hele erge trillende vingers, ook armen en benen. Met heel veel moeite mezelf wijsgemaakt dat het de stress moet zijn. Daarna werd het beter, maar het is weer terug, samen met vreemde pijnen in ledematen, net geen spierpijn, vreemd en dus eng.

Ik denk nog steeds dat door de stress de hormoonhuishoudig aan gort is. Zeker de bijnieren, die ook testoteron produceren. Doen die het niet goed, dan merkt je dat aan je spieren.

De angsten zijn het ergst, die houden deze cirkel mooi rond. En als ik iets nieuws voel, dan blij ik daarop focussen, waardoor het zeker niet weggaat.
Ik kan klachten oproepen als ik wil. DUs je opmerking dat de klachten waar je bang voor bent het langst duren is ok herkenbaar. De oplossing die soms bij mij werkt is veel afleiding, in de hoop dat je de kalchten vergeet door er minder op te letten. Helaas is er weinig energie voor leuke dingen. Dus ja, herkenbaar

Allemaal zo herkenbaar. Die extreme duizeligheid en tintelingen en stijfheid in de armen en benen. Daarnaast heel snel vermoeid. Sinds kort thuis. Zolang doorgegaan dat ik zo duizelig was en echt niet meer kon. De huisarts dacht aan overspannenheid of burn out. Nu ook een verwijzing naar de neuroloog vanwege die armen en benen.