Sinds de geboorte van onze eerste kind ( nu 4 jaar geleden) ben in onrustiger geworden. Het was een huilbaby, en nu spelen er misschien toch meer dingen bij hem. 10 maanden geleden opnieuw moeder mogen worden van een dochter, helaas ook een onrustige baby. Niet alleen dit heeft mij veranderd maar ook dat ik niet aan het werk ben in het vakgebied waar ik voor geleerd heb. Dit heeft mij ook verdrietig gemaakt, en door dus de intensieve thuissituatie ben ik uit balans. Ik werk in een winkel en heb promotie gemaakt. Ben nu assistent manager maar loop echt tegen mijzelf aan. de hectiek, de onrust die ik ervaar en alles bij elkaar heeft mij doen besluiten contact op te nemen met de huisarts. Inmiddels 2 gesprekken gehad met de poh ondersteuner maar ervaar nog steeds veel spanning, huilbuien, ongelukkig en onzeker gevoel. Heb ik niet een burn out? Collega’s zijn tevreden over mij, maar ik kan mijn perfectionisme en onrust in mijn hoofd niet uitschakelen. Kom thuis dus ook niet tot rust omdat de kids onrustig zijn.
Anoniem
> 2 jaar geleden
