Ik ervaar veel onbegrip van mensen om mij heen

Wat een bekend verhaal, het is voor mij precies hetzelfde, ik kijk een beetje rond naar lotgenotencontact, omdat ik wel hulp heb bij de GGZ, maar verder de ervaring heb dat eigenlijk niemand je begrijpt en door mijn jarenlange wangedrag hebben de mensen om je heen het ook wel een beetje met je gehad, wat een zwaar moedeloos gevoel geeft, ik zou zo graag mijn verdere leven zonder deze ballast willen, maar.....

Begrijp je frustratie.
Men kan zich gewoon niet voorstellen hoe jij je voelt.. en je hebt juist die arm om je heen nodig!
Heb een behoorlijk traumatisch verleden en heb nu 2 jaar therapie.
Dit maakt veel emoties los en ik merk ook dat men er vaak niet mee om weet te gaan!
Koester de mensen die er wel voor je zijn, al zijn het er weinig!
Geef het nooit op en probeer de goede momenten te koesteren.
Sterkte!
Een mede strijder

Zo jammer om zulke verhalen te horen en al 2 jaar therapie. Dat is wel heel erg lang. Terwijl het met EMDR een stuk sneller kan. Met EMDR hoef je je verhaal niet iedere keer te herkauwen maar er wordt gelijk aan verwerking gewerkt.
Ik wens jullie allen heel veel sterkte en geef NOOIT op!

Ik begrijp je voorledig.

Beste valeria

Was het maar zo. Ik heb andere half jaar lang EMDR gehad om af te komen van deze hel waar ik in leef, en nog steeds onder behandeling bij een ggz instelling. Ik ben als kind jaren lang saxuele misbruik door een familielid en ik ben nog steeds zo wrak als toen ik begon.

L.P. Heel herkenbaar heel veel sterkte

Hoi， ik ben al vanafmijn 12e in therapie en nu sinds een jaar eindelijk gestart met emdr.
Ik ben nu 33.
Ik denk dat het heel erg belangrijk.is om lichtpuntjes te blijven maken of zien， zelf haal ik veel uit de natuur en dieren， ook als niemand mij begrijpt.
Ik heb cptss icm angststoornis en paniekaanvallen， en word ook vaak niet begrepen. Mensen denken vaak dat het wel meevalt of ze snappen niet hoe te reageren. Het is heel zwaar bij tijden maar sinds ik emdr startte verlichtte het gelijk ook wat voor me ondanks dat het ook veel kost.
Dit blijven zien， wat je bereikt hebt， is denk ik van grote waarde al is dit de ene dag makkelijker dan de andere.
Sterkte allemaal. I feel you.

Helaas hier hetzelfde, t gevoel dubbel gestraft te worden herken ik heel goed.

K doe ontzettend m’n best, maar t is nooit goed genoeg en niemand lijkt te erkennen hoeveel moeite ik ervoor moet doen…

Zeer erg herkenbaar, je komt alleen te staan, en niemand die in woorden naar je zich uitspreekt, om je emotioneel te beschermen of er echt voor je is, waarschijnlijk. Alleen die enkeling, Maar zelfs daar heb ik moeite mee, omdat nare ervaringen in ons opgesloten zitten, kunnen ook vertrouwelingen ons niet echt daarin bereiken, al zijn ze er wel echt voor ons. Het is toch echt een totaal eigen proces, maar gelukkig kun je je op sites als deze eerlijk uiten in je gevoel en trauma's. Hopelijk wordt CPTSS zo ver minder, dat we echt normaal contact kunnen leggen, en begrepen worden door anderen.

Ik begrijp hoe je voelt, echt alsof je dubbel gestraft word, terwijl je er niet om gevraagt heb om de nare fingen mee te maken en levens lang pijnlijk gevoelens te hebben. Een van mijn kinderen heeft mij uit zijn leven geduwd omdat hij mij zo moeilijk vind.
Dat is dan ook weer dubbel want ik heb er niet om gevraagt om zo gevoelig te zijn. Die triggers zijn de boosdoender voor mij. Ergste voor mij is het gevoel van afwijzen, als ik dat voel wil ik er bijna niet meer zijn. Heb jij ook enorme triggers?

Ik begrijp je wel ik heb hetzelfde meegemaakt ! Sterkte ! En veel liefs !

Wat vreselijk wat je hebt meegemaakt. Ik hoop dat die persoon voor eeuwig in de cel en daarna in de hel beland.
Jij hebt nu nog de mogelijkheid wat van je leven te maken ookal voelt dat nu niet zo. Geef niet op. Wie ben jij? Wat wil jij? Wat vind jij leuk?

Jij hebt ook recht op geluk!

Vreselijk wat mensen elkaar kunnen aandoen, maar wat mij hielp is het zien als de duivel die jou kapot wil maken. Dan is hij blij, laat hem niet winnen. Lach hem in zijn gezicht uit. Jij bent sterker door echte liefde te kennen. En als je het echt niet meer weet, bid dan, deel je pijn en hulp zal komen. Hij ziet alles en je bent nooit alleen!

Schrijf zoveel mogelijk op. Ieder keer als je het leest komen de emoties. Het verhaal om zetten in emoties. Zelfreflectie inzicht krijgen op je emoties en stap uit het verhaal in je hoofd. Lees boeken bij het onderwerp van je trauma. En laat de emoties toe ze mogen er zijn want dat is van jou. Heel je zelf geestelijke en lichamelijke. Kijk veel naar filmjes en luister naar ontspannings oefeningen op YouTube over het bij passende onderwerp. De weg naar overleving zit niet in je hoofd en begrip van andere. De weg van overleving is opzoek gaan naar bevrijding en dat is; vergeving , loslaten, je zelf lief hebben en vooral de eenzaamheid van ongehoord te zijn liefde te geven van uit je hart. Als je echt voor uit wilt ga er dan voor en zeg tegen je zelf .ik ben onderweg.