Ik zit nu 15 maanden in mijn burnout. Daarvoor ben ik waarschijnlijk al heel lang overspannen geweest zonder dat ik me dat realiseerde. Uiteindelijk ben ik Januari 2021 volledig uitgevallen op mn werk.
Ik heb denk ik alle symptomen van een zware burnout. Het is echt een hel. Slecht slapen,hypernerveus,geen eetlust,heel veel huilen,schuldgevoel,uitgeput,wanhoop,angsten,trillen,hartkloppingen,depressieve stemmingen. Nou ja,ik sla waarschijnlijk nog wel wat symptomen over,maar dit is wat er nu zo'n beetje bij me te binnen schiet.
Ik ben onder behandeling bij mijn huisarts,en zij is ontzettend geduldig en begripvol. Binnenkort ben ik eindelijk aan de beurt om behandeling bij een psycholoog te krijgen.
Ondertussen heb ik wel een psychiater gezien en ik slik 40mg Citalopram per dag. Ik merk daar eigenlijk helemaal geen verbetering van helaas.
Inmiddels worden mijn lange slechte periodes ook afgewisseld met periodes dat het echt beter gaat. Zo goed zelfs dat ik in die periodes wel helemaal klachtenvrij lijk. En daar zit mijn valkuil. Steeds denk ik dat ik er ben en dat ik eindelijk mijn leven weer kan oppakken en door kan. Maar telkens val ik ook weer terug,en dan raak ik in paniek. Ik word echt wanhopig of het ooit weer echt goed komt met mij. Het levert mij angst en spanning op,en dat draagt natuurlijk helemaal niet bij aan het herstel. Sterker nog,ik heb de indruk dat mijn angst voor de terugvallen mijn herstel ernstig hindert. Waar ik zo benieuwd naar ben is of er lotgenoten zijn die hier ook last van hebben. Of iets soortgelijks. Ik zou dat héél graag van anderen vernemen. Ik voel mij vaak zo alleen en eenzaam in deze strijd. Ik wens iedereen heel veel herstel toe..
Ik heb denk ik alle symptomen van een zware burnout. Het is echt een hel. Slecht slapen,hypernerveus,geen eetlust,heel veel huilen,schuldgevoel,uitgeput,wanhoop,angsten,trillen,hartkloppingen,depressieve stemmingen. Nou ja,ik sla waarschijnlijk nog wel wat symptomen over,maar dit is wat er nu zo'n beetje bij me te binnen schiet.
Ik ben onder behandeling bij mijn huisarts,en zij is ontzettend geduldig en begripvol. Binnenkort ben ik eindelijk aan de beurt om behandeling bij een psycholoog te krijgen.
Ondertussen heb ik wel een psychiater gezien en ik slik 40mg Citalopram per dag. Ik merk daar eigenlijk helemaal geen verbetering van helaas.
Inmiddels worden mijn lange slechte periodes ook afgewisseld met periodes dat het echt beter gaat. Zo goed zelfs dat ik in die periodes wel helemaal klachtenvrij lijk. En daar zit mijn valkuil. Steeds denk ik dat ik er ben en dat ik eindelijk mijn leven weer kan oppakken en door kan. Maar telkens val ik ook weer terug,en dan raak ik in paniek. Ik word echt wanhopig of het ooit weer echt goed komt met mij. Het levert mij angst en spanning op,en dat draagt natuurlijk helemaal niet bij aan het herstel. Sterker nog,ik heb de indruk dat mijn angst voor de terugvallen mijn herstel ernstig hindert. Waar ik zo benieuwd naar ben is of er lotgenoten zijn die hier ook last van hebben. Of iets soortgelijks. Ik zou dat héél graag van anderen vernemen. Ik voel mij vaak zo alleen en eenzaam in deze strijd. Ik wens iedereen heel veel herstel toe..
Patrick
> 2 jaar geleden
