Ik heb geleerd meer aan mezelf te denken

Een paar weken geleden ging het niet goed met mij...
Ik twijfelde aan mezelf, kwam tot geen resultaten meer, was een slechte vriend/zoon/broer/buur/... terwijl ik voordien zo zelfzeker was!

Aangezien ik dit gevoel niet kende, beangstigde het me, waardoor het sterk vat kreeg op mijn dagelijks functioneren.

Ondertussen ga ik naar een psychotherapeute... Hier heb ik leren inzien dat ik telkens maar klaar stond voor anderen, maar anderen niet voor mij... Op zich vond ik dat niet erg, want ik 'geef' graag.

Maar waar ik niet bij stilstond, is dat ik hierdoor ook leeggezogen ben. Het is zulke vanzelfsprekendheid geworden voor anderen (maar ook voor mezelf!) dat ik altijd maar degene ben die klaarstaat...

Sinds enkele weken besef ik dat ik hier mezelf, maar ook anderen niet bij verder help. Gevolg is dat ik nu al wat meer aan mezelf denk.