Ik kan zijn afwezigheid geen plek geven

Mijn jeugdvriend, bloedsbroeder, maat noem het maar op is zeven jaar geleden overleden. Plotseling. Hij was veel te zwaar en heb hem vaak gewaarschuwd voor de gevolgen. Hij lachte het weg. Plotseling werd hij ziek en overleed op de operatietafel. Ik heb nu een leuke vriendin, financieel alles op orde een mooi leven maar ik kan zijn afwezigheid geen plek geven. Wij waren in veel opzichten verschillend maar ook zo gelijk op veel punten, ik kon met hem praten en alles een plek geven. Door mijn werkzaamheden heb ik Ptss opgelopen. Vaak denk ik als mijn vriend er geweest was dan was mij dat niet gebeurd. Een half jaar na het overlijden van mij grote vriend stierf mijn andere maat, mijn vader. Twee mannen overleden in een half jaar tijd ik merk dat ik het gewoon geen plek kan geven. Rationeel wel pa was 90 jaar en oud mijnwerker dus ik mag mij gelukkig prijzen, mijn maat was 54 jaar veel te zwaar en suiker, maar emotioneel krijg ik het niet op de rit. Daarbij komt alle ellende van mijn werk en ik merk dat ik de regie kwijt ben. Over een maand wordt ik opgenomen voor mijn ptss maar ja en dan. Het gemis zal blijven. Een ieder heel veel sterkte

Ik ben niet alleen lees ik hier. Het verzacht iets nogmaals iedereen sterkte

Wout