Ik voel me niet gewaardeerd

Ik voel me niet gewaardeerd….

Bij relatieproblemen is de meest voorkomende klacht die overigens niet direct op tafel komt: “Ik voel me niet gewaardeerd”. Vaak wordt deze zin in eerste instantie door mevrouw uitgesproken, maar als we even verder praten blijkt vaak dat beide partners zich niet gewaardeerd voelen.

Vrouwen zitten over het algemeen dichter bij hun gevoelens en benoemen het nèt wat sneller. En waardering is eigenlijk iets wat we allemaal nodig hebben. Gewoon… om wie je bent… om wat je betekent voor de ander…. En voor je gezin.

En het mooie is dan ook, dat we vaak in het eerste gesprek al zien dat er wél waardering is voor elkaar, maar dat we onze waardering verpakken met heel negatief materiaal: kritiek en gemopper.

Ik weet nog dat iemand zei: mijn vrouw kán er heel mooi uitzien! Ze kón het wel, maar ze deed het niet vaak genoeg…. Zo zag hij dat. Toch zie je vaak dat bij relatieproblemen men elkaar als ouder nog wel waardeert. Men zegt soms: “hij is de beste vader die er is” of “ik kan me geen betere moeder voor de kinderen wensen”. Als dat geen waardering is!

Maar men wil ook graag gewaardeerd worden als partner. Ik zeg het heel onvriendelijk want vaak voelt men zich slechts de kok, de huishoudster of degene die het geld binnen brengt. Mensen willen gewoon gezien en gehoord worden, serieus genomen worden.

Ik merk nogal eens dat er partners zijn die slechts met een half oor luisteren omdat zij de TV of hun mobieltje belangrijker vinden. Of die tegen hun vrienden of vriendinnen vrouw-onvriendelijke/man-onvriendelijke grapjes maken. Dit soort acties krijg je meestal dubbel en dwars terug in de vorm van andere problemen. Want de partner voelt feilloos aan als deze onaardige acties stelselmatig plaatsvinden. De relatie loopt enorme schade op door dit gedrag.

Wat is er daarom nodig? Dat men regelmatig tegen elkaar uitspreekt wat men in elkaar waardeert. En als je vindt dat er iets moet veranderen: vraag er gewoon om. Dus gewoon aan de ander vriendelijk vragen of hij iets voor jou wil doen, niet klagen dat de ander “nooit” doet waar jij op zit te wachten. Niet klagen maar vragen!