Het is 1,5 maand geleden uit gegaan met mijn Ex. We hadden bijna een jaar een relatie. Hiervoor 4 maanden ter voorbereiding. Het was voor ons beide een nieuwe ervaring. Ik nu 21 zij 18.
Zij heeft het uitgemaakt omdat ze geen gevoel meer had, hierdoor kwamen er veel irritaties richting mij en dit trok ze niet meer. We hebben er toen samen voor gekozen om rust te nemen van elkaar en even een tandje minder te geven. Zij zag dit blijkbaar als definitief en ik als een break. 2 weken na dit uitgaan melde ze dat ze geen behoefte had aan contact en echt verder wilde. Ik accepteerde dit.
Ik heb hier veel van geleerd door te reflecteren op onze relatie. Ik heb wat problemen opgesomd die ik toen die tijd niet in heb gezien of willen zien:
• Door de avondklok zat ik erg in de sleur van werk, school & relatie. We zagen elkaar op vaste dagen omdat we niet elke dag bij elkaar konden slapen. Ik had dit zelf niet door en ben hier door minder energie in de relatie gaan steken.
• We hebben het hier deels over gehad, ze irriteerde zich aan mijn planning. Ik kon hier lastig van afwijken om wat meer spontane dingen op te maken met haar. Ik zag dit ook in en had hier moeite mee.
• We hebben ruzies gehad om dit soort dingen maar op dat soort momenten werd ik vooral moe van het gezeur. En kalmeerde haar en stelde der gerust. Hierna ging ik weer vrolijk verder met mijn leven. Maar hoe vaker dit voorkwam hoe groter de frustratie en het wantrouwen bij haar. En de irritatie bij mij dat ze elke keer drama kwam schoppen. (Achteraf merk ik dat ze een goed punt had en ik daar nonchalant mee om ben gegaan. Hier heb ik ook spijt van)
• We hadden beter en op een andere manier moeten communiceren. Ik had mijn zwakte meer moeten toegeven en open moeten staan/begrip moeten tonen, ook vanaf haar kant.
Vorige week toch contact gezocht omdat ik merkte dat het voor mij nog niet officieel afgesloten was. Ik wilde graag nog eens zitten met haar en onze relatie en de afsluiting hiervan bespreken. Hier had zij geen behoefte aan. Ze vertelde dat ze verder wilde gaan met haar leven, dat er al vanaf januari twijfels speelden en dat het vanaf toen meer als een broer zus relatie voelde. Ze melde ook dat ze 2 weken nadat het uit was het leuk is gaan hebben met iemand anders. Dit was voor mij een flinke smak, ik hoopte dat de rust die ze wilde en ik respecteerde ervoor zou zorgen dat we naar een aantal weken, maanden er voor zou zorgen dat we en vooral zij weer vertrouwen zou krijgen in onze relatie.
Ik wil haar ondanks de manier rommelige manier van afsluiten terug.. Ik weet waar ik steken heb laten vallen en wil hier graag aan werken.. Samen met haar zodat we weer samen gelukkig kunnen zijn.
Zij heeft het uitgemaakt omdat ze geen gevoel meer had, hierdoor kwamen er veel irritaties richting mij en dit trok ze niet meer. We hebben er toen samen voor gekozen om rust te nemen van elkaar en even een tandje minder te geven. Zij zag dit blijkbaar als definitief en ik als een break. 2 weken na dit uitgaan melde ze dat ze geen behoefte had aan contact en echt verder wilde. Ik accepteerde dit.
Ik heb hier veel van geleerd door te reflecteren op onze relatie. Ik heb wat problemen opgesomd die ik toen die tijd niet in heb gezien of willen zien:
• Door de avondklok zat ik erg in de sleur van werk, school & relatie. We zagen elkaar op vaste dagen omdat we niet elke dag bij elkaar konden slapen. Ik had dit zelf niet door en ben hier door minder energie in de relatie gaan steken.
• We hebben het hier deels over gehad, ze irriteerde zich aan mijn planning. Ik kon hier lastig van afwijken om wat meer spontane dingen op te maken met haar. Ik zag dit ook in en had hier moeite mee.
• We hebben ruzies gehad om dit soort dingen maar op dat soort momenten werd ik vooral moe van het gezeur. En kalmeerde haar en stelde der gerust. Hierna ging ik weer vrolijk verder met mijn leven. Maar hoe vaker dit voorkwam hoe groter de frustratie en het wantrouwen bij haar. En de irritatie bij mij dat ze elke keer drama kwam schoppen. (Achteraf merk ik dat ze een goed punt had en ik daar nonchalant mee om ben gegaan. Hier heb ik ook spijt van)
• We hadden beter en op een andere manier moeten communiceren. Ik had mijn zwakte meer moeten toegeven en open moeten staan/begrip moeten tonen, ook vanaf haar kant.
Vorige week toch contact gezocht omdat ik merkte dat het voor mij nog niet officieel afgesloten was. Ik wilde graag nog eens zitten met haar en onze relatie en de afsluiting hiervan bespreken. Hier had zij geen behoefte aan. Ze vertelde dat ze verder wilde gaan met haar leven, dat er al vanaf januari twijfels speelden en dat het vanaf toen meer als een broer zus relatie voelde. Ze melde ook dat ze 2 weken nadat het uit was het leuk is gaan hebben met iemand anders. Dit was voor mij een flinke smak, ik hoopte dat de rust die ze wilde en ik respecteerde ervoor zou zorgen dat we naar een aantal weken, maanden er voor zou zorgen dat we en vooral zij weer vertrouwen zou krijgen in onze relatie.
Ik wil haar ondanks de manier rommelige manier van afsluiten terug.. Ik weet waar ik steken heb laten vallen en wil hier graag aan werken.. Samen met haar zodat we weer samen gelukkig kunnen zijn.
Henk
