Ik zou niet weten of dit helpt om mijn hart te luchten. Zonder met mij te praten heeft hij zijn moeder meegenomen en is hij naar mijn ouders gegaan om mee te delen dat hij wil scheiden. Onderweg heeft hij ook nog eens mijn broer en zus geappt dat hij wil scheiden. Enige wat hij tegen mij zei is dat het klaar is en verder heeft hij niet eens naar mij geluisterd. Ik heb hem meerdere keren gebeld, maar hij nam niet op. Ik heb vervolgens zijn moeder gebeld. Ze heeft gezegd dat ze onderweg zijn naar mijn ouders en dat ze mij niet meer wil, alsof ik met haar ben getrouwd. Ik ben daarna naar mijn ouders gereden. Ik woonde in Belgie en mijn ouders wonen in Rotterdam. Ik weet tot de dag van vandaag niet hoe ik anderhalf uur heb gereden. Ik was er met mijn hoofd echt niet bij. Nadat ik bij mijn ouders was stond hij gelijk op en hij ging weg. Hij heeft helemaal niet naar mij geluisterd.
Vervolgens heeft hij mij gedwongen om mijn spullen te pakken en te vertrekken. Hij heeft het slot van onze huurwoning veranderd, waardoor ik niet meer binnen kon. Ik stond voor een dichte deur. Ik heb ruim twee jaar zoveel tijd en energie gestoken in die woning, maar ik kon er niet in. Dat doet mij nog steeds veel pijn. Hij heeft een advocaat ingeschakeld en aangegeven dat hij het contact enkel via de advocaat wil hebben. Hij wil mij niet spreken. Hij heeft mij geblokkeerd. Mijn broer heeft contact gezocht om te vragen wat er gaande is, aangezien de scheiding zeer onverwachts is, want we hadden nog 3 dagen geleden een vakantie geboekt. Tegen mij broer heeft hij aangegeven dat het contact alleen via de advocaat gaat en dat hij ons niet wil spreken. Ik vind dit zo erg. Hij was beste vrienden met mijn broer, ze konden het heel goed hebben. Ik kan het echt niet begrijpen dat hij dit nu tegen mijn broer zegt. Wij hadden als inboedel goud. Dit goud was bij zijn moeder in een kluis. Thuis had ik een heel klein gedeelte van het goud (5 armbanden) en deze heb ik meegenomen. Nu geeft hij aan dat ik al het aanwezige goud in mijn bezit heb en dat ik het soort van mag houden zonder verrekening heen en weer. Dit terwijl hij het grote gedeelte heeft en die moeten wij naar mijn mening delen. Alles is nu bij hem gebleven. Hij heeft gelogen dat hij de huurwoning heeft opgezegd. Van de huurbaas heb ik begrepen dat de huurovereenkomst nog doorloopt en dat hij daar nog woont. Ik vind dit zo erg gemeen. Ik kan hier echt niet mee leven. Als het huwelijk duurzaam ontwricht is, waarom hebben wij dan nog paar dagen geleden een vakantie geboekt?
Hij heeft geen verantwoordelijkheidsgevoel. Ik moest hem telkens op wijze dat hij de vaste lasten moest betalen, anders deed hij het niet. Ik ben een student en naast mijn studie heb ik altijd gewerkt. Ik heb een parttime salaris. Met mijn salaris betaalde ik tv en internet, want hij let er niet op en voor mijn studie heb ik internet nodig, ik wilde zeker weten dat het goed gaat met de betaling van het internet. Daarnaast betaalde ik water en vuilnisgeld, mijn eigen vaste lasten, zoals telefoonabonnement, benzine, zorgverzekering etc. Ik deed ook altijd de boodschappen. Ik heb meerdere deurwaarders moeten ontvangen thuis. Ik heb meerdere dreigbrieven ontvangen thuis, dat bijvoorbeeld gas en elektra wordt afgesloten. Daarnaast kreeg hij maandelijks verkeersboetes. Ik heb een parttime baan en hij verdiende ook niet prima. De vaste lasten en de boodschappen konden we net betalen, maar met de aanmaningskosten en verkeersboetes werd het te veel en dat konden we niet redden. Dit is twee jaar lang zo gegaan. Ik heb hem meerdere keren netjes verzocht om er op te letten. Hij heeft nooit geluisterd. Vervolgens kon ik het niet meer aan en heb ik hem de laatste maanden uitgescholden. Het werd me te veel. Ik studeer, daarnaast heb ik het huishouden, ik werk en dan moet ik ook nog elke avond uitreken hoeveel we nog over hebben, terwijl meneer het niet boeit. De laatste dag hadden we dus ook weer ruzie omdat hij zijn duo schuld niet had betaald en dat er weer een dreigbrief was gekomen. Toen zei hij het is klaar en hij ging dus weg om zijn moeder op te halen. Ik vind dit zo kinderachtig. Ik heb zoveel moeite gedaan, zoveel slapenloze nachten, zoveel boetes afgelost. Meneer was een wanbetaler bij zijn zorgverzekering, ik heb voor hem een nieuwe verzekering gevonden en zijn schuld bij de oude verzekering afgelost. Bij elke instantie had hij wel iets. Is dit nu wat ik verdien? Ik heb heel veel pijn.
Vervolgens heeft hij mij gedwongen om mijn spullen te pakken en te vertrekken. Hij heeft het slot van onze huurwoning veranderd, waardoor ik niet meer binnen kon. Ik stond voor een dichte deur. Ik heb ruim twee jaar zoveel tijd en energie gestoken in die woning, maar ik kon er niet in. Dat doet mij nog steeds veel pijn. Hij heeft een advocaat ingeschakeld en aangegeven dat hij het contact enkel via de advocaat wil hebben. Hij wil mij niet spreken. Hij heeft mij geblokkeerd. Mijn broer heeft contact gezocht om te vragen wat er gaande is, aangezien de scheiding zeer onverwachts is, want we hadden nog 3 dagen geleden een vakantie geboekt. Tegen mij broer heeft hij aangegeven dat het contact alleen via de advocaat gaat en dat hij ons niet wil spreken. Ik vind dit zo erg. Hij was beste vrienden met mijn broer, ze konden het heel goed hebben. Ik kan het echt niet begrijpen dat hij dit nu tegen mijn broer zegt. Wij hadden als inboedel goud. Dit goud was bij zijn moeder in een kluis. Thuis had ik een heel klein gedeelte van het goud (5 armbanden) en deze heb ik meegenomen. Nu geeft hij aan dat ik al het aanwezige goud in mijn bezit heb en dat ik het soort van mag houden zonder verrekening heen en weer. Dit terwijl hij het grote gedeelte heeft en die moeten wij naar mijn mening delen. Alles is nu bij hem gebleven. Hij heeft gelogen dat hij de huurwoning heeft opgezegd. Van de huurbaas heb ik begrepen dat de huurovereenkomst nog doorloopt en dat hij daar nog woont. Ik vind dit zo erg gemeen. Ik kan hier echt niet mee leven. Als het huwelijk duurzaam ontwricht is, waarom hebben wij dan nog paar dagen geleden een vakantie geboekt?
Hij heeft geen verantwoordelijkheidsgevoel. Ik moest hem telkens op wijze dat hij de vaste lasten moest betalen, anders deed hij het niet. Ik ben een student en naast mijn studie heb ik altijd gewerkt. Ik heb een parttime salaris. Met mijn salaris betaalde ik tv en internet, want hij let er niet op en voor mijn studie heb ik internet nodig, ik wilde zeker weten dat het goed gaat met de betaling van het internet. Daarnaast betaalde ik water en vuilnisgeld, mijn eigen vaste lasten, zoals telefoonabonnement, benzine, zorgverzekering etc. Ik deed ook altijd de boodschappen. Ik heb meerdere deurwaarders moeten ontvangen thuis. Ik heb meerdere dreigbrieven ontvangen thuis, dat bijvoorbeeld gas en elektra wordt afgesloten. Daarnaast kreeg hij maandelijks verkeersboetes. Ik heb een parttime baan en hij verdiende ook niet prima. De vaste lasten en de boodschappen konden we net betalen, maar met de aanmaningskosten en verkeersboetes werd het te veel en dat konden we niet redden. Dit is twee jaar lang zo gegaan. Ik heb hem meerdere keren netjes verzocht om er op te letten. Hij heeft nooit geluisterd. Vervolgens kon ik het niet meer aan en heb ik hem de laatste maanden uitgescholden. Het werd me te veel. Ik studeer, daarnaast heb ik het huishouden, ik werk en dan moet ik ook nog elke avond uitreken hoeveel we nog over hebben, terwijl meneer het niet boeit. De laatste dag hadden we dus ook weer ruzie omdat hij zijn duo schuld niet had betaald en dat er weer een dreigbrief was gekomen. Toen zei hij het is klaar en hij ging dus weg om zijn moeder op te halen. Ik vind dit zo kinderachtig. Ik heb zoveel moeite gedaan, zoveel slapenloze nachten, zoveel boetes afgelost. Meneer was een wanbetaler bij zijn zorgverzekering, ik heb voor hem een nieuwe verzekering gevonden en zijn schuld bij de oude verzekering afgelost. Bij elke instantie had hij wel iets. Is dit nu wat ik verdien? Ik heb heel veel pijn.
Anoniem
> 2 jaar geleden
