Kon echt letterlijk m’n tanden niet meer zelf poetsen

Ik heb een vraagje heb je ook last van vermoeide ogen of gespannen oogspieren? Want ik denk vaak dat door mijn ogen de samenwerking niet goed gaat naar mijn hersenen en dan inderdaad die duizeligheid en licht gevoel ervaar. Als dat zo is moet je eens oogbalans Googlen.. daar staat iets ook over visuele burnout

Dat overdreven reageren op stress is heel herkenbaar. Ik denk dat je moet proberen meer te gaan sporten ( als je dat al niet doet ) en hierdoor endorfine aanmaakt die je cortisol level doet dalen en moet gaan trainen meer in je parasympatische zenuwstelstel te gaan komen door o.a mediatie etc. Dit is trainbaar maar vergt wel heel veel inzet. Succes!

Kan je wel al leuke dingen doen en werken na 3,5 jaar.. wat waren je klachten in het begin?

Ja heel herkenbaar dit! Zelf ook meegemaakt en ervaar nog steeds lichte klachten gaat ook niet meer over.

Dit zou exact mijn verhaal kunnen zijn. Ik ben ook al zo lang bezig en ook ze ver heen geweest. Ik ben nu citalopram gaan slikken 20 mg in de hoop de cirkel te doorbreken.
Ik reageer ook heel heftig op spanning. Oogklachten herken ik ook. Ik heb momenteel last van burning skin, oorsuizen veel duizeligheid , trillende kaken en andere spieren, brandende vermoeide ogen de wereld "raar" zien en licht slapen. Het lijkt wel een gebed zonder eind. Zit 100% in de WIA

Ik heb ook na 2,2 jaar nog steeds elke dag last van hoge spierspanning .. in mijn boven lichaam nek kaken ogen die elke dag brandend bij elke soort inspanning en licht vooral schermen. Elke dag een duizelig gevoel in me hoofd.. vraag me af of het ooit over gaat. Kan wel meer dan toen ik ook volledig b.o raakte. Maar nooit meer klacht vrij geweest.. de angst is wel minder

Voor wat betreft spierspanning en je zenuwstelsel weer in balans krijgen…probeer een osteopaat. Heeft mijn klachten enorm verminderd…

Inmiddels 5 jaar verder, nooit helemaal klacht vrij geweest, maar het was wel leefbaar. Na een zomer weer aan alles deel nemen, en nog wat extra stress op m’n bordje, weer een dikke terugval…. Angstig, beven, dood moe, hoge ademhaling en hartslag, en me zo akelig voelen….. ik weet het niet meer, ik ben het zo beu, zo ontzettend beu dat ik niks meer aan kan.