Lastig gedrag hoeft geen bijproduct te zijn van hoogbegaafdheid

Veel kinderen / jongeren worden ingeschat als 'hoog begaafd'. Bijkomend accepteert men dan lastig gedrag bij hen als zijnde 'dat hoort erbij'.
Mijn inziens gaat dit niet 1 op 1 op. Wat ik zie bij een kind dat hoogbegaafd is en regelmatig 'uit de bocht vliegt', bijv. woede-aanvallen, hoofd bonken, aan wenkbrauwen plukken van zichzelf, is een kind dat lijdt onder een (te) hoge gevoeligheid. Een gevoeligheid die veroorzaakt wordt door een ontregeld zenuwstelsel. Het kind heeft eerder iets meegemaakt dat veel te snel op hem afkwam, te onverwachts, of veel te groot was, om op dat moment in een veilige setting te kunnen verwerken. Dit roept in nanoseconden, in betreffend moment, overlevingsenergie op (vechten, vluchten). Maar er is geen vermogen om dit daadwerkelijk in te zetten. Het kind raakt overweldigd, de energie bevriest, en wordt in het hier en nu door iets steeds opnieuw getriggerd. Het gaat erom alsnog deze energie los te kunnen laden.
Gelukkig is dat ook mogelijk. Ik zie geregeld van deze kinderen. Het komt ook regelmatig voor dat dit met omstandigheden tijdens de zwangerschap of tijdens of rondom de geboorte van het kind te maken heeft.
Het is dus vaak geen bijproduct van Hoogbegaafdheid. je kind hoeft er niet onder te lijden. net zo min als jullie als ouders en de verdere omgeving.