Mijn burnout ervaring

Ja ik vind het ook erg lang duren. Heb ook alle signalen van mijn lichaam te lang genegeerd. Van de een op de andere dag ging bij mij het hele systeem uit. Ik werd zwaar overprikkeld. (Ben ook het boek overprikkeld brein aan't lezen) nog steeds intens moe worden van de kleine inspanningen zoals het huis opruimen, of te lang wandelen haal maximaal 45 min maar wel met klachten. Wat zijn joun klachten? Ik vraag me soms ook af of het wel goed komt, ben bang dat het soms zo blijft.

Heel herkenbaar allemaal. Ik was weer gedeelte aan het werk maar zit sinds deze week weer thuis. Wat een ellende. Waarschijnlijk te snel weer aan het werk gegaan. De klachten komen deels terug. De spanning zit bij mij met name in mijn nek/hals/keel. Alles in dit gebied staat onder spanning. Ook veel tintelingen in mijn gezicht. Deze tintelingen heb ik overigens ook in mijn armen en benen. Hoe lang moet ik nu thuis blijven van mijn werk? Wat is jullie ervaring hierin?

@ Anoniem en Inge

Fijn om jullie reacties te lezen! Ik heb inderdaad ook momenten dat ik me niet kan voorstellen hoe ik hier ooit weer uit kom. Ik heb gelukkig ook contact met iemand die heel goed uit het proces is gekomen en als een 2.0 versie van zichzelf alles weer aan kan! Ook lang geduurd maar ziet het nu als een positieve verandering. Daar haal ik weer hoop uit.

Op de vraag wat mijn klachten zijn: het rijtje klachten die ik in bovenstaande tekst opsomde wisselen met elkaar af. De spanningshoofdpijn is wel het vaakst aanwezig samen met onrustige gedachten en gewoon een afwezig raar gevoel die ik niet zo goed kan omschrijven. Verder merk ik dat ik door de klachten niet lang kan boek lezen (serie kijken lukt wel weer thank god), ik durf niet goed alleen op pad te gaan, autorijden voelt als een achtbaan, kan weinig prikkels tegelijk hebben, als ik druk of spanning ervaar word ik snel angstig, gewoonweg niet normaal voelen, overal tegenop zien. Nou zo kan ik nog wel even doorgaan... 😅 Alles wat ik doe gaat bij mij idd ook altijd met klachten.

Wat vervelend die tintelingen! Met werk was ik ook weer begonnen. Ook te vroeg. Enorme tegenvaller. Opbouwen lukte niet en zat nog veel te veel spanning bij incl het reizen. Wanneer weer beginnen met werk vind ik ook een lastige.
Heb je misschien het idee dat je te snel in uren bent gaan opbouwen of dat er taken bij zaten die nog te veel van je hebben gevraagd? Heb je hier begeleiding in gekregen?
Mijn ervaring is dat ik te graag wilde maar veel beter naar mijn lichaam had te luisteren.. ik accepteerde mijn burnout ook nog niet volledig. Hoe zit dat bij jou?
Ik probeer maar te denken dat werk niet het belangrijkste is en je het beste niet te ver vooruit kan kijken.

Zit er ook al meer dan een jaar in. Was mijn werk aan het opbouwen maar toen vreselijke terugslag en weer volledig ziek moeten melden. Sommige dagen gaat het redelijk, maar andere dagen is een hel met heel veel lichamelijke klachten en gepieker. Om gek van te worden. Vraag me ook vaak af of ik hier ooit nog uit ga komen. Werkgever begint nu ook druk uit te oefenen wat het herstel ook niet echt bevordert. Krijg hierdoor het gevoel dat de tijd begint te dringen. Wil ook het liefste gewoon aan het werk en me weer beter voelen, maar wil maar niet lukken.

Hoi Bert,

Ik herken deze "valkuil" na 7 maanden thuis weer begonnen met arbeidstherapie eesrt 2 uurtje daarna 4 enz.
In maart weer fulltime begonnen hoewel ik nog steeds vermoeid was maar ik was het zat en wilde gewoon werken.
De vermoeidheid werd steeds erger en kwam weer ziek thuis te zitten, bleek na bloedonderzoek een erg laag vitamine D te hebben.
Omdat een laag vitamine D ook uitputting, angstaanvallen, duizelig, spierkrampen, geen energie enz . veroorzaakt viel ik ook weer terug in de burnout.

Laat je dus niet "pushen" door andere en begin weer niet te snel met werk anders kan het nog erger terug komen.

Hey e, de huisarts wilde bij mij bloedonderzoek in juli niet eens vitamines checken. Zo irritant als ik het zo lees. Je moet alleen NOOIT door je vermoeidheid doorduwen, zeker als je merkt dat het erger wordt moet je weer uren afbouwen. Ik slik multivit, B12, D3 en wat andere dingen puur uit voorzorg.

Herkenbaar maar ik ben gestopt met nr dokters te lopen want zij weten het ook niet. Vooral wat je zegt het gevoel krijgen dat je gek wordt heb ik ook. Dat is zo moeilijk uit te leggen....doktors snapoen dat niet want volgens het boekje bestaat dat niet. Het ergste bij mij is smorgens daarom sta ik altijd vroeg op dat mijn man en zoon dat niet zien. Ik loop te ijberen tot ik me beter voel, wat meestal na een uurtje ofz ook gebeurd.