Hallo,
Ik ben nieuw hier. Ben in scheiding een jaar nu en inmiddels met ieder een advocaat; dat wilde hij. 2 kinderen; 12 en 16. Beide slechte relatie met hun vader. Ik deed het meeste met en voor ze. Voor de kinderen hun belang en welbevinden wilde ik geen co ouderschap en onze kinderen gaven dit ook aan. Hij ging hiermee akkoord en als in de toekomst de band zodanig is dat onze kinderen hiervoor ook open staan wil ik dit pas heroverwegen. Ik weet dat dit een droom is die niet uit zal komen. Het liefst had ik dat ze het 2 weekenden per maand fijn hadden bij hun vader maar dit is niet zo. Nu op het punt dat de jongste er niet meer naar toe wil om te slapen. Daarom heeft hij gisteren bedacht om mee te gaan in het voorstel van haar, dat ze bij mij slaapt en hij ze dan ophaalt om overdag bij hem te zijn wat ze eigenlijk ook niet wil. En als ik moet werken (altijd 1 weekend per maand) alleen thuis vanaf 22 uur. De oudste wil ook niet bij zijn vader zijn. Dus die wil dat dan ook. Gisteravond wilde hij haar afzetten bij mij en wilde hij of haar sturen naar mijn werk om mijn huissleutel te halen en dan bleef ze alleen thuis tot ik thuis was van het werk rond 23 uur. Niet te geloven en dit niet toegestaan. Verschrikkelijk. Mijn jongste iedere keer ongelukkig zien en verdrietig als het zijn weekend is. De appjes van haar en mijn bijna ex. Ik wil dit niet, maar heb ik een keuze? Moet ze nu steeds bij mij slapen of mijn ouders in zijn weekenden. Hulpverlening doet al jaren niets anders dan hoe kunnen we zorgen dat moeder alle ballen in de lucht kan houden omdat vader aangeeft het niet te kunnen/weten en nu hoe ik mijn ex kan helpen in de contactverbetering met onze kinderen. De relatie met hun is 1 van de redenen waarom we nu gaan scheiden, ik trok dat niet meer al die ruzies/woordenwisselingen van hun samen. En ik wilde hun daarmee helpen maar kreeg altijd de schuld. Ben op zoek naar een huis en hij wil blijven wonen in ons huis, waar ik nu nog woon met onze kinderen. Dus dat is ook een behoorlijke stress/druk een huis vinden. Ik kom niet in aanmerking voor urgentie helaas. Moeilijk om mijn scheiding samen te vatten. Heeft iemand tips of ook soortgelijks meegemaakt?
Ik ben nieuw hier. Ben in scheiding een jaar nu en inmiddels met ieder een advocaat; dat wilde hij. 2 kinderen; 12 en 16. Beide slechte relatie met hun vader. Ik deed het meeste met en voor ze. Voor de kinderen hun belang en welbevinden wilde ik geen co ouderschap en onze kinderen gaven dit ook aan. Hij ging hiermee akkoord en als in de toekomst de band zodanig is dat onze kinderen hiervoor ook open staan wil ik dit pas heroverwegen. Ik weet dat dit een droom is die niet uit zal komen. Het liefst had ik dat ze het 2 weekenden per maand fijn hadden bij hun vader maar dit is niet zo. Nu op het punt dat de jongste er niet meer naar toe wil om te slapen. Daarom heeft hij gisteren bedacht om mee te gaan in het voorstel van haar, dat ze bij mij slaapt en hij ze dan ophaalt om overdag bij hem te zijn wat ze eigenlijk ook niet wil. En als ik moet werken (altijd 1 weekend per maand) alleen thuis vanaf 22 uur. De oudste wil ook niet bij zijn vader zijn. Dus die wil dat dan ook. Gisteravond wilde hij haar afzetten bij mij en wilde hij of haar sturen naar mijn werk om mijn huissleutel te halen en dan bleef ze alleen thuis tot ik thuis was van het werk rond 23 uur. Niet te geloven en dit niet toegestaan. Verschrikkelijk. Mijn jongste iedere keer ongelukkig zien en verdrietig als het zijn weekend is. De appjes van haar en mijn bijna ex. Ik wil dit niet, maar heb ik een keuze? Moet ze nu steeds bij mij slapen of mijn ouders in zijn weekenden. Hulpverlening doet al jaren niets anders dan hoe kunnen we zorgen dat moeder alle ballen in de lucht kan houden omdat vader aangeeft het niet te kunnen/weten en nu hoe ik mijn ex kan helpen in de contactverbetering met onze kinderen. De relatie met hun is 1 van de redenen waarom we nu gaan scheiden, ik trok dat niet meer al die ruzies/woordenwisselingen van hun samen. En ik wilde hun daarmee helpen maar kreeg altijd de schuld. Ben op zoek naar een huis en hij wil blijven wonen in ons huis, waar ik nu nog woon met onze kinderen. Dus dat is ook een behoorlijke stress/druk een huis vinden. Ik kom niet in aanmerking voor urgentie helaas. Moeilijk om mijn scheiding samen te vatten. Heeft iemand tips of ook soortgelijks meegemaakt?
Anoniem
> 2 jaar geleden
