In 2019 neergevallen en alles is ermee gestopt. Anderhalve week in het ziekenhuis gelegen en kon niet meer lopen of functioneren. Alles was letterlijk opgebrand zowel fysiek als mentaal. Alles is onderzocht maar ze konden niks vinden en mocht naar huis.
Toen begonnen de paniekaanvallen en gedachten die ik zelf niet meer onder controle had of kon stoppen. Blijkbaar waren de hersenen zo overbelast dat het niks meer op kon nemen of filteren.
Driekwart jaar tot een jaar lang kon ik niks. Heel snel overprikkeld, uitgeput, duizeligheid, paniekaanvallen en pijn in het hoofd.
Nu op dit moment nog steeds herstellende maar het gaat steeds beter gelukkig.
Al met al duurt het lang en het voelt soms heel uitzichtloos. Of onbegrepen soms.
Hoe ervaren jullie dit? Herkennen jullie je hierin?
Toen begonnen de paniekaanvallen en gedachten die ik zelf niet meer onder controle had of kon stoppen. Blijkbaar waren de hersenen zo overbelast dat het niks meer op kon nemen of filteren.
Driekwart jaar tot een jaar lang kon ik niks. Heel snel overprikkeld, uitgeput, duizeligheid, paniekaanvallen en pijn in het hoofd.
Nu op dit moment nog steeds herstellende maar het gaat steeds beter gelukkig.
Al met al duurt het lang en het voelt soms heel uitzichtloos. Of onbegrepen soms.
Hoe ervaren jullie dit? Herkennen jullie je hierin?
Anoniem
> 2 jaar geleden
