Helaas krijgen ook in onze tijd kinderen vooral aandacht wanneer ze storend gedrag laten zien. De extra aandacht vragers, de druktemakers, de clowns, het overdreven brave kind, kinderen die vaak de machtsstrijd aangaan, kinderen die pesten, gemeen of wreed zijn tegen dieren.
Veel ouders en leerkrachten denken dat je storend gedrag kunt voorkomen door kinderen veel complimenten te geven. Het gevaar is dat kinderen daarvan leren dat ze pas goed genoeg zijn als ze een goede prestatie leveren, braaf zijn of er mooi uitzien.
Of kinderen leren juist: 'wat ik ook doe het is altijd goed' en leren zich nergens meer voor in te zetten. Bij elke potloodstreep op papier krijgen ze immers al te horen 'oh, wat een mooie tekening!'
Kinderen hebben geen straf of complimenten nodig. Kinderen hebben bemoediging nodig. Ze moeten ervaren dat ze erbij horen, capabel zijn en zich kunnen ontwikkelen, dat ze de moeite waard en nodig zijn voor anderen.
Aanmoediging bij nieuw aan te leren vaardigheden. 'Toe maar, als je zo doorgaat, lukt het je wel!'
Een uitnodiging tot meehelpen. 'Het lukt me niet alleen, wil je me even helpen?'
Een uitnodiging tot meedenken. 'Hoe zullen we oma dit jaar verrassen voor haar verjaardag? Heb je een idee?'
En aandacht juist wanneer ze er niet om vragen. Gewoon, om hen te laten ervaren dat ze erbij horen, dat ze worden gezien, gewaardeerd als mens.
Veel kinderen die storend gedrag laten zien, hebben niet geleerd dat ze er onvoorwaardelijk bij horen, over ontwikkelingscapaciteiten beschikken en de moeite waard. Ze hebben soms wel geleerd dat je maar beter de sterkste kunt zijn dan het onderspit delven of je overgeleverd voelen aan anderen.
Of ze hebben afgeleerd zich in te spannen omdat ze ervaren het toch niet goed te kunnen doen en altijd commentaar krijgen.
En zo zijn er meer redenen waardoor kinderen onbewust kunnen kiezen voor storend gedrag.
Gelukkig kunnen ouders en leerkrachten leren hoe ze met ontmoedigde kinderen kunnen omgaan.
Interesse? Ik vertel je er graag meer over.
Pauline
Psycholoog Meppel
Lid van Therapiepsycholoog
De Wijk
Veel ouders en leerkrachten denken dat je storend gedrag kunt voorkomen door kinderen veel complimenten te geven. Het gevaar is dat kinderen daarvan leren dat ze pas goed genoeg zijn als ze een goede prestatie leveren, braaf zijn of er mooi uitzien.
Of kinderen leren juist: 'wat ik ook doe het is altijd goed' en leren zich nergens meer voor in te zetten. Bij elke potloodstreep op papier krijgen ze immers al te horen 'oh, wat een mooie tekening!'
Kinderen hebben geen straf of complimenten nodig. Kinderen hebben bemoediging nodig. Ze moeten ervaren dat ze erbij horen, capabel zijn en zich kunnen ontwikkelen, dat ze de moeite waard en nodig zijn voor anderen.
Aanmoediging bij nieuw aan te leren vaardigheden. 'Toe maar, als je zo doorgaat, lukt het je wel!'
Een uitnodiging tot meehelpen. 'Het lukt me niet alleen, wil je me even helpen?'
Een uitnodiging tot meedenken. 'Hoe zullen we oma dit jaar verrassen voor haar verjaardag? Heb je een idee?'
En aandacht juist wanneer ze er niet om vragen. Gewoon, om hen te laten ervaren dat ze erbij horen, dat ze worden gezien, gewaardeerd als mens.
Veel kinderen die storend gedrag laten zien, hebben niet geleerd dat ze er onvoorwaardelijk bij horen, over ontwikkelingscapaciteiten beschikken en de moeite waard. Ze hebben soms wel geleerd dat je maar beter de sterkste kunt zijn dan het onderspit delven of je overgeleverd voelen aan anderen.
Of ze hebben afgeleerd zich in te spannen omdat ze ervaren het toch niet goed te kunnen doen en altijd commentaar krijgen.
En zo zijn er meer redenen waardoor kinderen onbewust kunnen kiezen voor storend gedrag.
Gelukkig kunnen ouders en leerkrachten leren hoe ze met ontmoedigde kinderen kunnen omgaan.
Interesse? Ik vertel je er graag meer over.
Pauline
Psycholoog Meppel
Lid van Therapiepsycholoog
De Wijk
