Verdraag jezelf wanneer jij jezelf uitspreekt

Ik ben van het type die alles aangaat. Ik ben geen vermijder, maar een vechter. Dus als mijn kind op school gepest wordt en er wordt naar mijn idee niet veel aan gedaan, sta ik op de stoep. Liefdevol, maar wel heel duidelijk in wat ik mis en nodig heb. Vind ik dit makkelijk?
Nee.. Ik vind het onaangenaam, mede omdat ik soms ervaar dat degene die tegenover me zit dit soort gesprekken niet gewend is en niet goed is in 'uitpraten'. Ik ervaar daarbij dat de ander mij dan niet meer zo leuk vind..

Dat zijn geen fijne ervaringen. En toch weet ik: ik ben trouw geweest aan mijzelf. Ik heb op volwassen en respectvolle manier woorden gegeven aan wat ik ervoer en nodig had. Dat de ander mij nu misschien niet mag, laat ik daar. Het is niet mijn verantwoordelijkheid.

Het is niet jouw verantwoordelijkheid dat anderen je wel of niet mogen. Het is jouw taak trouw aan jezelf te zijn op een manier waarbij je recht doet aan jezelf én de ander. Wanneer de gewenste reactie uitblijft, twijfel dan niet aan jezelf, maar laat die bij die ander. Verdraag het idee dat je niet altijd weet of een ander je mag wanneer jij jezelf uitspreekt. Verdraag jezelf want je bent oké!