Hoewel kleine kinderen, en zeker babies, geen expliciet geheugen hebben aan wat ze hebben meegemaakt, registreren ze wel degelijk. Dit verblijft dan wat we noemen in het impliciete geheugen (zeg maar celgeheugen). Dit is het geheugen waar ook bijvoorbeeld onze herinnering aan hoe het is om te fietsen, daarbij je evenwicht te bewaren, etc., is opgenomen. We hoeven daar niet meer bewust aan te denken. Onze benen, ons evenwichtsorgaan, weten het als het ware nog.
Door bijv. vanuit pijn, verkramping, "doodse" plekken contact te maken, kan onder de juiste begeleiding herinnering vrij komen aan hoe het was toen het zo moeilijk was. Een baby wil dat altijd nog aan z'n ouders vertellen. Dit dient wel in kleine stapjes te gebeuren, want de bandbreedte om een en ander te verwerken is vaak niet zo breed. Er vindt vaak ook een heen en weer gaan tussen kind en ouders plaats in de praktijk. Ouders hebben uiteraard meer herinnering aan wat er gebeurd is en die kunnen dat vertellen. Maar ook is het soms nodig voor jullie kind dat moeder en/of vader ook zich uit over hoe het voor haar / hem was. En daar ook in ontvangen en ondersteund worden. dat geeft voor jullie kind de nodige veiligheid om weer stapjes verder te gaan.
Er kan gehuild worden door het kind, of bepaald gedrag of lichaamshoudingen kunnen herhaald worden. Iets wil zich namelijk altijd voltooien voordat we het kunnen laten rusten en daarmee losgelaten kan worden. Soms kan dat redelijk snel, maar het kan ook meer tijd (sessies) nodig hebben. Het is dus een wisselwerking tussen kind en (in eerste instantie) moeder. Moeder omdat nu een maal ieder mensje dat ontstaat 1 op 1 verbonden is met de moeder tijdens de zwangerschap en zo ook vanalles meemaakt en voelt. Vader's invloed verloopt via de moeder.
Empatische babytherapie kan daar bij helpen. Helpen dat jullie kind, hoe klein ook, van lieverlee zijn / haar verhaal kan vertellen, aan jullie. zodat je als moeder en vader je kind in liefde kan omarmen. Dan kunnen problemen, pijnen, die er zijn zich oplossen.
Jan
Therapie Schijndel
Lid van Therapiepsycholoog
Schijndel
Door bijv. vanuit pijn, verkramping, "doodse" plekken contact te maken, kan onder de juiste begeleiding herinnering vrij komen aan hoe het was toen het zo moeilijk was. Een baby wil dat altijd nog aan z'n ouders vertellen. Dit dient wel in kleine stapjes te gebeuren, want de bandbreedte om een en ander te verwerken is vaak niet zo breed. Er vindt vaak ook een heen en weer gaan tussen kind en ouders plaats in de praktijk. Ouders hebben uiteraard meer herinnering aan wat er gebeurd is en die kunnen dat vertellen. Maar ook is het soms nodig voor jullie kind dat moeder en/of vader ook zich uit over hoe het voor haar / hem was. En daar ook in ontvangen en ondersteund worden. dat geeft voor jullie kind de nodige veiligheid om weer stapjes verder te gaan.
Er kan gehuild worden door het kind, of bepaald gedrag of lichaamshoudingen kunnen herhaald worden. Iets wil zich namelijk altijd voltooien voordat we het kunnen laten rusten en daarmee losgelaten kan worden. Soms kan dat redelijk snel, maar het kan ook meer tijd (sessies) nodig hebben. Het is dus een wisselwerking tussen kind en (in eerste instantie) moeder. Moeder omdat nu een maal ieder mensje dat ontstaat 1 op 1 verbonden is met de moeder tijdens de zwangerschap en zo ook vanalles meemaakt en voelt. Vader's invloed verloopt via de moeder.
Empatische babytherapie kan daar bij helpen. Helpen dat jullie kind, hoe klein ook, van lieverlee zijn / haar verhaal kan vertellen, aan jullie. zodat je als moeder en vader je kind in liefde kan omarmen. Dan kunnen problemen, pijnen, die er zijn zich oplossen.
Jan
Therapie Schijndel
Lid van Therapiepsycholoog
Schijndel
