Smile :-)
Ik zou je willen uitnodigen om eens te glimlachen. Een zachte, ontspannen, aan de buitenkant nauwelijks zichtbare maar aan de binnenkant des te voelbaarder lach. Je ogen vriendelijk, je wangen zacht, je mondhoeken zo licht opgekruld dat het een binnenpretje is.
Zet wat mij betreft een timer op je telefoon; iedere zoveel minuten of uur een reminder om een innerlijke glimlach op te zoeken. Of spreek met jezelf af dat je het doet als jouw blik toevallig die van een ander kruist. Of als je je eigen spiegelbeeld ziet. Of als je in de publieke ruimte ergens op staat te wachten.
Je zult zien, het is besmettelijk.
Voor wie geïnteresseerd is in de uitleg/intentie:
Op internet kun je heel veel informatie(filmpjes) vinden over de Polyvagaal Theorie van Stephen Porges. Hier slechts een fragment van de theorie.
De nervus vagus kent twee takken: eentje aan de voorkant van ons lichaam (ventrale tak) en eentje aan de achterkant (dorsale tak). Daar waar we voldoende veiligheid en ontspanning ervaren, wordt de voorste, ventrale tak actief; het sociale engagementsysteem ‘klikt aan’. En aangezien wij zoogdieren zijn, is die verbinding essentieel.
Andersom werkt het ook: daar waar wij die spiertjes gebruiken die door het voorste deel van onze nervus vagus worden aangestuurd, activeren we de ventrale tak en komt verbinding meer binnen handbereik. En onze spiegelneuronen zorgen ervoor dat die ander die onze zachte glimlach ziet, ook meer ‘ventraal’ komt.
Ik zou je willen uitnodigen om eens te glimlachen. Een zachte, ontspannen, aan de buitenkant nauwelijks zichtbare maar aan de binnenkant des te voelbaarder lach. Je ogen vriendelijk, je wangen zacht, je mondhoeken zo licht opgekruld dat het een binnenpretje is.
Zet wat mij betreft een timer op je telefoon; iedere zoveel minuten of uur een reminder om een innerlijke glimlach op te zoeken. Of spreek met jezelf af dat je het doet als jouw blik toevallig die van een ander kruist. Of als je je eigen spiegelbeeld ziet. Of als je in de publieke ruimte ergens op staat te wachten.
Je zult zien, het is besmettelijk.
Voor wie geïnteresseerd is in de uitleg/intentie:
Op internet kun je heel veel informatie(filmpjes) vinden over de Polyvagaal Theorie van Stephen Porges. Hier slechts een fragment van de theorie.
De nervus vagus kent twee takken: eentje aan de voorkant van ons lichaam (ventrale tak) en eentje aan de achterkant (dorsale tak). Daar waar we voldoende veiligheid en ontspanning ervaren, wordt de voorste, ventrale tak actief; het sociale engagementsysteem ‘klikt aan’. En aangezien wij zoogdieren zijn, is die verbinding essentieel.
Andersom werkt het ook: daar waar wij die spiertjes gebruiken die door het voorste deel van onze nervus vagus worden aangestuurd, activeren we de ventrale tak en komt verbinding meer binnen handbereik. En onze spiegelneuronen zorgen ervoor dat die ander die onze zachte glimlach ziet, ook meer ‘ventraal’ komt.
Anne Marie
Traumatherapie Het Gooi - Hilversum
Lid van Therapiepsycholoog
's-Graveland