Who looks outside, dreams. Who looks inside, awakens - Carl Jung
Stel je loopt een dure/ chique winkel binnen. Je bent er niet op gekleed en je weet dat je niet genoeg geld hebt om iets te kopen. Je pakt iets op en je draait het om en je ziet de prijs en legt het gelijk weer terug. Terwijl je dit doet, vraagt de dame die daar werkt of ze je kan helpen. Je voelt je klein en je denkt dat haar blik een blik van afkeuring is. Je geeft als antwoord dat je alleen maar even aan het kijken bent en langzaam druip je af en voel je je klein en onprettig terwijl je naar buiten loopt.
Nou geeft je baas je zijn/haar credit kaart en vraagt of je een koffer voor hem/haar wil kopen, de mooiste en je gaat diezelfde winkel. Je gaat met creditkaart op zak naar binnen en het voelt gelijk al anders. Je hebt namelijk een creditkaart op zak en je bent daar met een missie. Je voelt je zelfverzekerd, je houding is gegrond en je maakt oogcontact met de winkelier. Je kijkt naar de mooiste koffer in de winkel draait de koffer om, ziet de prijs. De dame vraagt of ze je kan helpen. Je geeft aan dat je op zoek bent naar de mooiste koffer in de winkel. Ze is vriendelijk en jullie hebben een leuk gesprek en ze geeft aan dat ze achter nog een koffer heeft die nog mooier is dan deze. Je voelt je zelfverzekerd en je geeft aan dat je er nog even over na gaat denken en bedankt haar voor haar hulp en verlaat de winkel.
Beiden keren ben je in de winkel geweest, je hebt niets gekocht, maar de ervaring is heel anders geweest. Het verschil zat hem in de credit kaart die je op zak had. Mijn tip is dat je jezelf toestemming geeft om volledig aanwezig te zijn en visualiseer dat je een creditkaart op zak hebt. Aan het beeld dat jij creëert koppel je ook emoties, fysieke sensaties en gedrag.
Stel je loopt een dure/ chique winkel binnen. Je bent er niet op gekleed en je weet dat je niet genoeg geld hebt om iets te kopen. Je pakt iets op en je draait het om en je ziet de prijs en legt het gelijk weer terug. Terwijl je dit doet, vraagt de dame die daar werkt of ze je kan helpen. Je voelt je klein en je denkt dat haar blik een blik van afkeuring is. Je geeft als antwoord dat je alleen maar even aan het kijken bent en langzaam druip je af en voel je je klein en onprettig terwijl je naar buiten loopt.
Nou geeft je baas je zijn/haar credit kaart en vraagt of je een koffer voor hem/haar wil kopen, de mooiste en je gaat diezelfde winkel. Je gaat met creditkaart op zak naar binnen en het voelt gelijk al anders. Je hebt namelijk een creditkaart op zak en je bent daar met een missie. Je voelt je zelfverzekerd, je houding is gegrond en je maakt oogcontact met de winkelier. Je kijkt naar de mooiste koffer in de winkel draait de koffer om, ziet de prijs. De dame vraagt of ze je kan helpen. Je geeft aan dat je op zoek bent naar de mooiste koffer in de winkel. Ze is vriendelijk en jullie hebben een leuk gesprek en ze geeft aan dat ze achter nog een koffer heeft die nog mooier is dan deze. Je voelt je zelfverzekerd en je geeft aan dat je er nog even over na gaat denken en bedankt haar voor haar hulp en verlaat de winkel.
Beiden keren ben je in de winkel geweest, je hebt niets gekocht, maar de ervaring is heel anders geweest. Het verschil zat hem in de credit kaart die je op zak had. Mijn tip is dat je jezelf toestemming geeft om volledig aanwezig te zijn en visualiseer dat je een creditkaart op zak hebt. Aan het beeld dat jij creëert koppel je ook emoties, fysieke sensaties en gedrag.
Nicky
Therapie Amsterdam-West
Lid van Therapiepsycholoog
Amsterdam