Tip: Als je boos bent op de werkelijkheid en die afwijst, creëer je pijn voor jezelf in de vorm van verdriet, boosheid of angst.
Toelichting: Het lijkt waanzin om boos te zijn op de werkelijkheid. Toch is dat wat we de hele dag doen. We vinden de wereld vaak heel onrechtvaardig. Een man slaat een kind, dat zou niet zo mogen zijn. Er is grote armoe en extreme rijkdom. Deze en vele vergelijkbare gedachten zijn in feite afwijzende beoordelingen van de werkelijkheid. En als we onze gedachten geloven levert dat ons pijn in de vorm van verdriet, boosheid, angst op. Is deze pijn noodzakelijk als motivatie om te werken aan een “betere wereld”, zoals ik heel lang heb gedacht, dus een soort van prijs die betaald moet worden voor idealisme? Je kunt hier ook anders naar –leren-- kijken en gaan zien dat de werkelijkheid perfect is, een moeilijk te vatten centraal idee in verschillende wijsheid tradities. Enkele inzichten hebben me geholpen om dit te gaan zien: het is nogal hoogmoedig om te denken dat ik weet hoe de wereld moet zijn. De werkelijkheid is onkenbaar, onmetelijk complex en niet te overzien of te beheersen. Aanvaarding van de werkelijkheid betekent niet dat ik er niet iets aan wil veranderen en verbeteren als dat op mijn weg komt. Aanvaarding betekent dat mijn emotionele “verontwaardiging” over de wereld er niet is, verontwaardiging die de effectiviteit van mijn handelen negatief beïnvloedt. Aanvaarding omvat de rol van slachtoffers én daders, waar de Boeddhistische monnik Thich Nhat Hanh zo inspirerend over geschreven heeft. Aanvaarding geeft de rust en het inzicht om het beste te doen wat in een gegeven situatie mogelijk is. En de motivatie daarvoor komt voort uit Liefde voor de anderen en de wereld, Liefde die we zelf zijn.
Toelichting: Het lijkt waanzin om boos te zijn op de werkelijkheid. Toch is dat wat we de hele dag doen. We vinden de wereld vaak heel onrechtvaardig. Een man slaat een kind, dat zou niet zo mogen zijn. Er is grote armoe en extreme rijkdom. Deze en vele vergelijkbare gedachten zijn in feite afwijzende beoordelingen van de werkelijkheid. En als we onze gedachten geloven levert dat ons pijn in de vorm van verdriet, boosheid, angst op. Is deze pijn noodzakelijk als motivatie om te werken aan een “betere wereld”, zoals ik heel lang heb gedacht, dus een soort van prijs die betaald moet worden voor idealisme? Je kunt hier ook anders naar –leren-- kijken en gaan zien dat de werkelijkheid perfect is, een moeilijk te vatten centraal idee in verschillende wijsheid tradities. Enkele inzichten hebben me geholpen om dit te gaan zien: het is nogal hoogmoedig om te denken dat ik weet hoe de wereld moet zijn. De werkelijkheid is onkenbaar, onmetelijk complex en niet te overzien of te beheersen. Aanvaarding van de werkelijkheid betekent niet dat ik er niet iets aan wil veranderen en verbeteren als dat op mijn weg komt. Aanvaarding betekent dat mijn emotionele “verontwaardiging” over de wereld er niet is, verontwaardiging die de effectiviteit van mijn handelen negatief beïnvloedt. Aanvaarding omvat de rol van slachtoffers én daders, waar de Boeddhistische monnik Thich Nhat Hanh zo inspirerend over geschreven heeft. Aanvaarding geeft de rust en het inzicht om het beste te doen wat in een gegeven situatie mogelijk is. En de motivatie daarvoor komt voort uit Liefde voor de anderen en de wereld, Liefde die we zelf zijn.
Paul
Gestalttherapie Haarlem
Lid van Therapiepsycholoog
Haarlem