Tweeledige aanpak

Bij een eetstoornis is het belangrijk om twee paden te lopen qua hulpverlening: namelijk hulp van iemand die je fysiek in de gaten houdt, zoals een huisarts of dietist én hulp van iemand die dieper kan kijken naar oorzaken en patronen waardoor de eetstoornis is ontstaan. Veel mensen doen maar één van die twee dingen en komen er zo nooit helemaal van af. Gedrag kan namelijk om bepaalde redenen ontstaan (de dieper liggende oorzaak), maar als dit geheeld wordt, kan het gedrag blijven bestaan, omdat dit inmiddels een gewoonte of verslaving is geworden die moielijk te doorbreken is. Daarentegen zijn er ook mensen die alleen maar praktische hulp zoeken, waardoor de onderliggende oorzaak niet wordt aangepakt en de trigger dus continu aanwezig blijft. Zij blijven afhankelijk van controle en zorg van anderen. Dit kan zelfs de stoornis versterken, omdat je eigenlijk vuur met vuur (controle met controle) bestrijdt. Wanneer er sprake is van controle-issues hebben we eigenlijk altijd te maken met een onderliggende angst die aangekeken moet worden.