Gisteren vroeg een vriendin of ik mee wilde naar een concert, en toen dacht ik; laat ik dat eens proberen. Nou.. na 2 uur ben ik huilend naar huis gegaan. Dit voelt voor mij zo als falen! Hoezo kan ik niet eens 2 uurtjes een concert volhouden? Ik heb het idee dat ik dit nooit meer ga kunnen en ben bijna geneigd om nu alles maar te gaan vermijden voortaan, want dan voel ik me niet zo shit achteraf..
Ik voel me ondertussen lichamelijk steeds beter (ik merk dit ook echt aan mijn conditie), maar blijkbaar kan ik nog helemaal niet goed tegen prikkels en drukte.
Zijn er meer mensen die dit herkennen dat ze zich lichamelijk een stuk beter voelen, maar heel snel overprikkeld raken nog? Ik vind dit erg frustrerend.
Daarnaast merk ik ook dat ik vaak helemaal geen zin heb in dingen en niks voel qua emoties. Is dit een signaal dat ik toch rust moet nemen ipv leuke dingen ondernemen (zoals het concert dat uiteindelijk niet gelukt is).
Ik vind het zo lastig hoe ik dingen weer moet opbouwen en ben het soms zo beu om op zoveel dingen nee te moeten zeggen! :(