Mijn jeugdliefde veranderde na overlijden van ouders in een depressieve man die verslaafd raakte aan coke. Jarenlang geprobeerd hulp te bieden en mijzelf weggecijferd voor de kinderen. De Verslaving werd ontkend en na een scheiding bleven we latten. Ondertussen merkte ik dat ik vol overwerkt trauma's zat. Mijn voorliegen bedriegen afspraken niet nakomen. Noem maar op. Nu heb je hulp gezocht na jaren en krabbel je op. Ik ben blij voor de kinderen maar mijn nare herinneringen blijven opkomen. Je verstand weet wat je moet doen. Maar het hart besluit anders. Diep in mijn hart weet ik dat ik je los moet laten want dat is beter voor ons allemaal.. Alleen lukt me dit niet en accepteer ik alle tekortkomingen tenkoste van mij.
Saartje
11-12-2023
