Ik weet niet waar ik moet beginnen. Mijn man en ik zijn 13 jaar geleden getrouwd 2 weken voor onze zoon werd geboren. Liefde is een groot woord, verliefd ben ik denk ik niet op hem geweest. Hij zegt continu dat hij van me houdt, geen idee waarom. Ik kan hem niet verdragen meer. We maken nooit ruzie, we raken elkaar niet aan. Ik gruwel van een kus op verjaardag en zo. We praten niet , hij vertelt af en toe iets en ik negeer het. Ik wil scheiden maar krijg het niet over mijn lippen . Waarschijnlijk denk ik door hem zo te schofferen dat hij vanzelf weg gaat. Triest nu ik het zo opschrijf, maar het is waar. Door deze situatie ben ik afgestompt van het leven buitenshuis, ik wil niemand meer zien en nergens meer heen. Alleen werken eten en tv kijken in bed. Zolang hij op de bank in de woonkamer tv kijkt blijf ik in bed. Zodra hij naar bed gaat , ga ik naar de woonkamer. En dan loopt er nog een tiener rond in deze situatie. Vindt het heel erg wat we de jongen aandoen met zo 'n huishouden maar weet niet hoe ik eruit kom. Waarom is het zo duur om hulp in te schakelen? Heeft er iemand tips voor mij?
Lot
15-02-2024
