Ik ben altijd grote fan geweest van Dr Erik Scherder van hoe hij het brein van ons uitlegt.
En het prikkelbaar darm syndroom is een probleem van tussen onze oren.
Als puber had ik er al last van, maar het werd steeds erger, en de laatste 20 jaar (ik ben nu 60) kon ik niet meer reizen, geen concerten, geen camping, heb m’n boot moeten verkopen, u kent het wel, de wc de wc.
Als ik in een restaurant kom ga ik eerst kijken waar de toiletten zijn en hoeveel.
Naar een bar doe ik al 10 jaar niet meer want waren de meeste problemen eerst allen ‘s ochtends, de laatste 10 jaar is het de hele dag.
Ik heb meer dokter bezocht dan er in een jaar afstuderen, en meer ziekenhuizen gezien dan welk ander mens.
Darmonderzoeken, kanker onderzoeken, diëtisten, enz enz.
De laatste oplossing die ik vorig jaar kreeg van een specialist is een stoma.
Toen ik een maand geleden voor een begrafenis een week in Normandië was (8 uur rijden voor ons) had ik de volgende dag opeens geen last meer, ik weet het aan de bezigheden die ik had.
Een goede vriend was veel te jong overleden en PDS zit tussen je oren, toch?
Ik moet zeggen, ik heb stiekem eens omhoog gekeken en zachtjes gezegd “Yvan heb je mijn ziekte meegenomen. Bedankt man!”
Het was een verheerlijking, een dag niet naar de wc, terwijl ik de laatste 10 jaar gemiddeld 10 – 12 keer op een dag ga.
Enfin, de hele week ben ik amper naar de wc gegaan, het zette m’n leven een beetje op z’n kop, zo raar.
Eenmaal thuis begon het weer, en toen ging ik weer zoeken.
Ik heb immers jaren zelfonderzoeken gedaan nadat alle diëtisten er al niets van maakten, en stelde steeds dit uit, dat uit, geen koffie, geen thee, geen alcohol, geen gluten, wat is er gebeurd in Normandië.
Toen ontdekte ik dat we een week geen chocola hebben gegeten, en thuis eten we lk dag een chocolaatje.
Elke ochtend hagelslag (sorry meneer Venz)
Maar dat kan toch niet.
Na één al rustige darmen en 2 keer naar de wc, na drie dagen 1 keer per dag naar de wc, en nu ben ik gewoon als ieder gezond mens.
PDS lijkt met de noorderzon verdwenen, hoe is het mogelijk.
Histamine!
Histamine is een stof die in het lichaam zit en een regulerende functie heeft. Mestcellen en immuuncellen bevatten histamine. Histamine speelt een rol in de productie van maagzuur en werkt als een neurotransmitter.
Juist, en die neurotransmitter is dat ding tussen onze oren die ons verteld ik moet poepen!
Maarrrrr, het gehalte Histamine moet wel gelijk zijn om zo het lichaam gezond te houden.
Dat wordt gedaan door het enzym DAO (diamino-oxidase)
Niet alleen in het lichaam zit Histamine, we krijgen het ook binnen door voedsel, en daar gaat het bij de PDS mensen dus fout.
Ons lichaam heeft een tekort aan DAO om deze Histamine in balance te brengen en dus krijgen we problemen.
Chocola is rijk aan Histamine, net als rode wijn, en nog veel meer ander voedsel.
Ik ben er dus achter dat ik niet allergisch ben voor iets, maar dat chocola de druppel is die de Histamine emmer doet overlopen.
Ik zou DAO rijke tabletten of voeding kunnen nemen, maar voor het moment ben ik gezond met alleen het weglaten van chocola.
Het lijkt voor U misschien het zoveelste toverwoord in deze vermoeiende strijd tegen die allesbelemmerende stoelgang, maar ik adviseer u eens te googelen op Histamine en PDS.
Zelfs mijn huiduitslag wat ik al sinds mijn 14de heb is aan het verminderen.
Mijn leven staat op z’n kop, ik kan weer reizen, naar buiten zonder te poepen achter een struik!