Dat was me een andere start van 2024 dan gedacht. Huilend van werk weg en ka-pot. Al maanden paniek aanvallen, die jaren weg waren. Ik sliep slecht en voelde de stress al weken in mijn lichaam razen. Toch door beuken, tot ik voor de 4e keer ziek, in huilen uitbarstend op werk kwam.
De controle behoeftige, persoon met perfectionistische karaktertrekken. Ging uiteraard gelijk op zoek naar een oplossing. Inmiddels wat traumaverwerking en ergotherapie (om praktische burn-out herstel te ondersteunen) Hoe moet je rusten als de stress door je lijf giert? Niemand had ooit verteld dat dit in de eerste periode na uitval alleen maar erger wordt. Wat logisch is; nog meer reele zorgen. Herkenbaar voor anderen?
Op de een of andere manier sliep ik de afgelopen 2-3 weken goed en voelde ik die stress 'rush', angsten, negatieve gedachten en uberhaupt stortgolf aan gedachten iets minder. En plots.... sinds een aantal dagen is de rush en slecht slapen terug. Super demotiverend, piekeren, blabla stress.... Ik maak mij opnieuw weer meer zorgen, angstig voor 'hoe gaat dit goed komen'. Is dit iets herkenbaars voor mensen? Dat het zo fluctueert qua stress, gevoelens, slapen? Ik heb soms echt het gevoel dat ik gek word. Wat hebben anderen de eerste maanden gedaan? Proberen oordeelloos bij die klote gevoelens zijn? Therapie? Wandelen?
Het voelt na zo een relatief korte tijd (soms) zo uitzichtloos.... Ik heb mijn telefoon/social media al flink naar <1u/dag gedrongen, wandel in de natuur met mijn hond naar kunnen, kan wat ontspannen hobby's uitvoeren (mits energie).... Maar dat hoofd.... Is dit bij anderen ook zo heftig? Dat het voor de BO gewoon functioneerde, en nu continue zit te denken/piekeren over elke mogelijke situatie?
De controle behoeftige, persoon met perfectionistische karaktertrekken. Ging uiteraard gelijk op zoek naar een oplossing. Inmiddels wat traumaverwerking en ergotherapie (om praktische burn-out herstel te ondersteunen) Hoe moet je rusten als de stress door je lijf giert? Niemand had ooit verteld dat dit in de eerste periode na uitval alleen maar erger wordt. Wat logisch is; nog meer reele zorgen. Herkenbaar voor anderen?
Op de een of andere manier sliep ik de afgelopen 2-3 weken goed en voelde ik die stress 'rush', angsten, negatieve gedachten en uberhaupt stortgolf aan gedachten iets minder. En plots.... sinds een aantal dagen is de rush en slecht slapen terug. Super demotiverend, piekeren, blabla stress.... Ik maak mij opnieuw weer meer zorgen, angstig voor 'hoe gaat dit goed komen'. Is dit iets herkenbaars voor mensen? Dat het zo fluctueert qua stress, gevoelens, slapen? Ik heb soms echt het gevoel dat ik gek word. Wat hebben anderen de eerste maanden gedaan? Proberen oordeelloos bij die klote gevoelens zijn? Therapie? Wandelen?
Het voelt na zo een relatief korte tijd (soms) zo uitzichtloos.... Ik heb mijn telefoon/social media al flink naar <1u/dag gedrongen, wandel in de natuur met mijn hond naar kunnen, kan wat ontspannen hobby's uitvoeren (mits energie).... Maar dat hoofd.... Is dit bij anderen ook zo heftig? Dat het voor de BO gewoon functioneerde, en nu continue zit te denken/piekeren over elke mogelijke situatie?
Janine
02-03-2024
