Therapiepsycholoog
Netwerk van therapeuten
en psychologen
Therapiepsycholoog
  • Is houden van niet genoeg om voor te vechten?

    Ik zit nu in een aankomende scheiding, kerst vers. Ze geeft aan dat ‘houden van’ niet goed genoeg is. Ze geeft ook aan dat ze niet weet of de liefde wel op is om voor te vechten. Echter de wil om te vechten is er niet meer door alles wat afgelopen sleur heeft gedaan. Achteraf te horen gekregen dat het al jaren zo is.

    We vitten continu op elkaar om alles en om niets. Zitten vaak niet op 1 lijn m.b.t. opvoeding.

    Ze heeft naar veel ellende eindelijk gepraat met hierover en besloten het een kans te geven

    Ik heb echt alles gegeven en opeens barste de bom, terwijl we naar mijn mening in een lift zaten. Zeker niet super, maar er was progressie.
    Dus ik heb in theorie aan een dood paard liggen trekken. Ze bekend wel dat in de periode niet alles slecht was of fake en ook goede en mooie momenten waren.

    Hierdoor Ben ik er eindelijk erachter gekomen naar veel ellende, piekeren dat wij elkaar uit het oog verloren zijn in het proces. Ik vermoed dat ik destijds een midlife crisis had/heb of iig grote interne struggles; is dit waarvoor ik het allemaal doe? Is dit wel gezond? Is dit het leven? Wat wil ik? Etc etc. Echter lijkt mijn toekomstige ex vrouw dit nu te ervaren, daardoor heeft ze de wil niet meer om door te vechten.

    Er is nog niet getekend, maar ergens heb ik het gevoel dat zij nu een beslissing heeft gemaakt van basis op emotie / klachten / irritaties etc. Omdat er nog wel iets van liefde is, waar ze op dit moment niet bij kan door de omstandigheden., wat vanzelf sprekend is.

    Ik heb echt geen idee wat ik moet doen. Ik hoop alleen dat ze geen beslissing maakt waar ze later spijt van krijgt.

    Anoniem
    05-04-2024
    Anoniem 3 Laatste bericht: 07-06-2024
    • Heel herkenbaar!

      Ik zit zelf in een zelfde situatie. Vrouw/vriendin heeft 1 jaar met twijfels over onze relatie (alleen) rond gelopen en hier met niemand over gesproken. Daarvoor heb ik het vermoeden dat ik met een depressie heb rondgelopen, waar ik ondertussen uit krabbel. Ondertussen half jaar verder, boel lering getrokken uit gesprekken, maar ook te emotionele (beschadigende) gesprekken gehad helaas. Ze heeft aangegeven dat de "koek op is" en dat de "deur dicht zit". Maar heb echt het gevoel dat ze met de eind meewaaif op het moment. Ze vind het gesprek met onze kinderen (2 dochters van 3 en 6 jaar) aangaan heel lastig. En ik heb het gevoel dat ze alleen maar aan het vluchten is geweest en mss nog wel harder de afgelopen maanden. Ik hou van haar en wil graag werken voor ons gezin en onze dochters. Ik loop er daarom zelf mee rond om vooral te sturen op rust en duidelijkheid (we wonen na wat nachtjes en soms weken heen en weer gependel naar ouders/vrienden, weer samen in 1 huis). Maar de emotionele afstand is groot. Ik heb het gevoel dat we duidelijk moeten zijn over de verantwoordelijkheden en dat we zelf maar goed in ons vel komen/blijven. Dat er dan best nog eens iets moois kan komen. Zeker nu ze zo op de dag tot dag leeft.

      Moeilijk en vooral heel pijnlijk. Voor mezelf maar nog erger voor onze dochtertjes. Ik denk erover na om voro onzd kinderen qua gesprek vooral te houden op "papa en mama hebben even rust nodig en houden heel veel van jullie". Mijn vriendin wil een scheidingsgesprek doen. Ergens ben ik het er niet mee eens. Noem het niet accepteren en of erkennen of noem het vertrouwen en lange termijn visie..

      L
      12-05-2024
    • ook ik zit midden in een scheiding.
      Na een relatie van 38 jaar is de koek op voor haar. Veel dingen begrijp ik maar ook veel dingen niet. Hoe kan iemand een relatie van 38 jaar zomaar weg gooien. Ik begrijp het niet

      E
      12-05-2024
    • Alle reacties weergeven...
    • Eerlijk gezegd begrijp ik het allemaal niet zo goed. Zoals altijd is het gras groener op een ander maar ook daar komen rosse plekken in.
      Mijn ex is na 30 jaar ook vertrokken...De man van haar leven ontmoet. Ondertussen al voor de vijfde keer gedaan. Bleek het voorbeeld te zijn van een narcist.

      Liefde doet rare dingen met mensen. En wie is er niet graag verliefd? Na zovele jaren kan je niet verlangen dat de vlinders nog in je buikje rondfladderen.

      Nu voor mij was de scheiding alvast een "traumatische" ervaring. Het is nu een zoektocht naar jezelf want je partner was een deel van je geworden. Jullie waren één. Die leegte moet je nu terug opvullen met jezelf.

      Steven
      07-06-2024
    • Reacties verbergen...

Forum Echtscheiding - forum lotgenoten

Dit is een verhaal uit het forum Echtscheiding.
Lees meer verhalen over Echtscheiding

Meer ondersteuning nodig?
Therapie bij Echtscheiding

Op zoek naar tips?
Tips bij echtscheiding