Hallo lotgenoten
Ik ben Marian, 63 jaar en sinds vorig jaar juli begon bij mij pds sores.
Het begon met misselijk, daarna breiachtige ontlasting , vreselijk borrelen in mijn darmen dag en nacht en in een half jaar tijd 9 kilo kwijt.
Ik kreeg heel veel onderzoeken,bloed, ontlasting, parasieten, echo s , darmonderzoek en daar kwam allemaal niks uit. Gelukkig want met zoveel afvallen denk je meteen aan kanker. Keerzijde, je krijgt diagnose pds waar ze nog niet echt veel over weten. Ik ben bij diëtiste terecht gekomen, daar gestart met meer of min fodmap dieet en 2 x per dag extra voeding flesjes zodat ik weer 4 kg ben bij gekomen. Wat ik moeilijk vind is dat je niet meer spontaan dingen kunt eten zonder na te denken, niet uiteten en steeds maar weer aan vrienden uit leggen dat je niet meer alles kunt eten. Soms gaat het het weken goed en uit het niks begint de ellende weer. Borrelende darmen, misselijk, buikpijn. Ondanks dat het afgedaan wordt als niet ernstig heeft het wel een negatieve invloed op je leven. Stress krijg ik ervan en dat is natuurlijk weer helemaal niet goed. Het wordt zo een spiraal. Ik lees hier een heleboel herkenbare verhalen. Dat geeft in ieder geval beetje,,troost,, dat ik niet de enige ben . Ik hoop dat ze in de toekomst een goed middel uitvinden voor ons allemaal zodat we weer ,, normaal,, kunnen functioneren.
Ik ben Marian, 63 jaar en sinds vorig jaar juli begon bij mij pds sores.
Het begon met misselijk, daarna breiachtige ontlasting , vreselijk borrelen in mijn darmen dag en nacht en in een half jaar tijd 9 kilo kwijt.
Ik kreeg heel veel onderzoeken,bloed, ontlasting, parasieten, echo s , darmonderzoek en daar kwam allemaal niks uit. Gelukkig want met zoveel afvallen denk je meteen aan kanker. Keerzijde, je krijgt diagnose pds waar ze nog niet echt veel over weten. Ik ben bij diëtiste terecht gekomen, daar gestart met meer of min fodmap dieet en 2 x per dag extra voeding flesjes zodat ik weer 4 kg ben bij gekomen. Wat ik moeilijk vind is dat je niet meer spontaan dingen kunt eten zonder na te denken, niet uiteten en steeds maar weer aan vrienden uit leggen dat je niet meer alles kunt eten. Soms gaat het het weken goed en uit het niks begint de ellende weer. Borrelende darmen, misselijk, buikpijn. Ondanks dat het afgedaan wordt als niet ernstig heeft het wel een negatieve invloed op je leven. Stress krijg ik ervan en dat is natuurlijk weer helemaal niet goed. Het wordt zo een spiraal. Ik lees hier een heleboel herkenbare verhalen. Dat geeft in ieder geval beetje,,troost,, dat ik niet de enige ben . Ik hoop dat ze in de toekomst een goed middel uitvinden voor ons allemaal zodat we weer ,, normaal,, kunnen functioneren.
Marian
11-04-2024
