Nog steeds elke dag misselijk

Hi Suus,

Het is zwaar! Ik ken zelf ook vlagen van misselijkheid & ben ook 6 kg afgevallen (inmiddels wel weer paar kilo erbij). Bij mij komt dat vooral door spanning op m’n maag. Als ik erg misselijk was, heb ik ook wel overgegeven. Dat gaf wel een soort van verlichting vaak.
Het is een symptoom van de burn-out/stress. Je kunt er niet zoveel aan veranderen, behalve te voelen en doorvoelen wat voor emotie eronder zit.

Zet ‘m op! 💪🏻
Een medeburnie

Hoi suus ja dat heb ik ook weleens afgelopen dinsdag en woensdag nog vet vervelend ik zet vaak Nick de waard op YouTube dan in bed ontspanning oefeningen doen met de benen 10 of 15 min omhoog knieën net niet tegen elkaar aan dan gaan ze trillen dan ontspande je maag en 10 keer diep ademhalen en uitblazen zoek hem maar op wie weet helpt het jou ook succes en sterkte ook 👍

@Sanne: ja overgeven helpt inderdaad, alleen binnen no time is het dan weer terug bij mij.
Heel irritant, frisse lucht lijkt nog wel een beetje te helpen

@L: dank, ik ken deze oefening, ik heb ook zijn cursus gevolgd, het heeft wel geholpen, maar dit blijft een dingetje.

Hoi Suus,
Wat vervelend voor je. Dat soort dagen zijn ontzettend taai en ik begrijp precies wat je doormaakt.
Heb ook een tijd gehad dat ik heel slecht kon eten en afviel. Dat is vanzelf over gegaan en de kilo’s zijn er inmiddels weer aan.
Enige wat we kunnen doen is het maar “gewoon” proberen het te laten zijn wat het is. Misschien kan je wat afleiding vinden in de vorm van naar buiten gaan, een podcast of boek luisteren of iets creatiefs doen. Dat zijn voor mij in elk geval de beste manieren om met moeilijke momenten om te gaan.

Je mag trots op jezelf zijn, je doet wat je kan! En dat het vandaag niet lukt, ben je over een paar dagen/weken/maanden weer vergeten (dat idee vind ik zelf altijd wel hoopgevend).

Veel sterkte!

Hey Suus,

Ik herken het helemaal. Ook 9 maanden thuis met burn-out en ELKE dag word ik ook wakker met stress op mijn maag, welke gedurende de dag verbetert, zodat ik 's avonds normaal kan eten en ik telkens opnieuw hoop dat ik me in de ochtend ook zo ga voelen maar dat is niet zo...
Het komt bij mij in golven qua ernst en lijkt samen te vallen met mijn cyclus...momenteel zit ik in de goede periode waardoor ik terug wat moed heb maar tegelijk ook inzie dat ik er nog lang niet ben...
Anderzijds denk ik, mocht ik geen maagklachten hebben, dan was ik alweer aan het werk, ook al ben ik nog moe...mijn lichaam zorgt er nu voor dat het niet lukt.
Ik lees hier ook dat je gevoelens moet doorleven dus vraag ik me af: wat ligt er op mijn maag of met wat zit ik allemaal nog in mijn maag?..ik heb al therapie gehad maar ga in juli terug in therapie (mede ook om het gevoel te hebben dat ik iets doe ipv enkel te ondergaan)...zo voelt het vaak: ik onderga dit, elke dag opnieuw...
Ik heb soms ook dagen dat ik me afvraag of dit echt door de burn-out komt...maar ik heb al verschillende onderzoeken gehad en men kon niets vinden.
Het is allemaal heel frustrerend en ik wou dat ik degene was die zorg kon dragen voor de andere maar dat heeft me net in deze positie gebracht.
Ik trek me op aan de gedachte dat iedereen uit een burn-out kan komen en dat het vooral tijd nodig heeft...en stilletjes wens ik dat we nog al een jaartje verder waren en ik dit allemaal achter mij kan laten...er is vooruitgang, een half jaar geleden was ik een "hoopje ellende" met maagklachten, nu een "hoopje" met maagklachten.

Suus, je bent niet alleen, kop op, de moed erin houden, dag per dag en genieten van de avonden vooral.

Lieve groetjes,