Ik ben heel blij met deze site waar ik veel steun en lotgenoten kan vinden.
Wat ik nu lastig vind dat veel mensen die om mij heen staan mij niet begrijpen.
Probeer veel aan mijn partner, kinderen en ouders uit te leggen hoe ik me voel en wat er allemaal gebeurt maar heb het gevoel niet altijd begrepen te worden.
Ben nu een jaar in mijn burn-out maar vind het moeilijk om te zeggen dat ik dingen nog niet kan.
Doe vaak mijn best maar na een kleine inspanning zit ik er soms helemaal doorheen.
Heb gelukkig zo af en toe even een positieve fibe maar kan erna totaal uitgeput zijn. En dat ziet dan weer niemand.
Voel me vaak een last omdat ik niet alles kan doen wat ik graag zou willen. Mijn lichaam zegt dan nee kan niet, maar ik wil zo graag dan.
Mijn energie is vaak heel snel op en dit vind ik lastig om te accepteren dan.
Dan ben je even positief en word je meteen er voor afgestraft .
Dat frustreert me!
Heb ik dit alleen. ? En hoe gaan jullie hier mee om..
Word er zo hopeloos van
Groet Aswin