Is overprikkeling een teken dat je nog niet moet werken?

Nog even als aanvullende info, ik heb eigenlijk gedurende die hele re-integratie periode wel last gehouden van zo’n vage druk in mijn voorhoofd, die op de mindere dagen dan overging in knallende hoofdpijn, en enorme druk achter mijn ogen.

Ik ben sinds een maand terug dus helemaal stil gevallen met werk, en vraag me af of je echt helemaal volledig klachtenvrij moet zijn voordat je weer gaat werken…

Bedankt en sterkte allemaal!

Hoi, ik zit ook een jaar thuis nu. Heb paar maanden terug 2 pogingen gedaan tot re integratie, maar niet gelukt. Ik was er niet klaar voor maar onder druk van manager toch gestart. Nu ga ik echt pas starten als ik grotendeels klachten vrij ben en de dagen redelijk normaal doorkom in mijn privé leven, wat momenteel nog niet het geval is. Arbo arts is het hier ook mee eens. Ik word ook simpel van het thuiszitten en weinig kunnen maar ik weet ook dat forceren of er tegen in gaan alleen maar averechts werkt bij mij. Uiteindelijk is werk maar werk en is mijn gezondheid het aller belangrijkst. Ik had niet verwacht dat dit zo lang kan duren. Mijn weerstand is ook laag dus ben ook nog eens op de haverklap ziek (2 kleine kinderen thuis dus dat helpt niet). Persoonlijk zou ik dus pas reïntegreren als het ook goed voelt en als ik je zo hoor zit er veel twijfel en heb je nog steeds klachten wat in mijn ogen voldoende zegt. Luister vooral naar je gevoel, dat klopt altijd

Hoi A.,
Ik ben al 2 jaar ziek en bij mij is de WIA aanvraag dus al gedaan. UWV heeft enorme wachtlijsten dus ik wacht nog tot ik gekeurd word.
Ik ben in feb/maart 2023 begonnen met opbouwen, van een half uurtje naar uiteindelijk 2 uur per week. Dat opgebouwd tot 2x 2 uur, dat werd 3x2 uur en nu moet ik 3 x 3 uur werken. Ik ben echter ook nog steeds snel overprikkeld en overbelast. Met die 3x 3 uur hou ik nergens energie voor over, ik slaap alleen maar en zit thuis. Inmiddels heb ik al 1,5 week niet gewerkt omdat ik echt moet bijtanken.
Dus denk dat dit aantal uren nog teveel is. Vooral het MOETEN opbouwen is wat mij nekt. En alles rondom reintegratie eigenlijk. Het is een heel proces, vooral vanaf 1 jaar ziek zijn. Ik heb maanden moeten solliciteren etc voor die WIA aanvraag. Dat heeft zoveel extra onrust opgeleverd.

Dus ja aan de ene kant snap ik dat je snel wilt opbouwen om verdere ellende te voorkomen, maar maak niet dezelfde fout als ik. Werk is inderdaad maar werk en hoe meer je het forceert, hoe verder je van huis bent. De klachten die je omschrijft lijken mij een teken dat het teveel is. Neem je klachten serieus, zou mijn advies zijn (nu zelf nog opvolgen ;-) )

Veel sterkte!

Hartelijk dank voor jullie reacties, ik weet nu wat mij te doen staat. Ik heb volgende week mijn 1e jaars evaluatie met Arbo en werkgever, en zal hierin duidelijk aangeven dat ik te veel klachten ervaar om te kunnen werken.

Ik ben inderdaad best bang dat als ik wel door blijf werken met mijn klachten, de kans groot is dat ik nog steeds niet hersteld ben als de 2 jaar ziektewet voorbij zijn, met alle gevolgen van dien.

Wat bedoel jij precies met een heel proces vanaf 1 jaar ziek zijn? Zolang ik echt niet kan werken, kunnen zij toch niet veel meer doen dan mijn loon naar 70% terug brengen? Of zie ik dingen over het hoofd?

Ik heb zelf nu ook die eerste jaar evaluatie achter de rug en 2e spoor is opgestart. Mijn werkgever betaalt het tweede ziekte jaar 80 ipv 70 procent bij helemaal niet werken dus dat is prettig. Als ik eenmaal start wordt het 85 procent en als ik weer meer dan 50procent werk 95 procent. In principe is spoor 2 een verplichting in je tweede ziekte jaar. Bij mij is dat elke twee weken een afspraak van een uur. Ik zit bij een bureau die zich richten op kanker patiënten, burn-out en long COVID etc dus voel me wel begrepen. Verder blijf je met je werk in contact maar meer verplichtingen zijn er volgensmij niet. Volgensmij raden ze ook aan om eerst een tijdje in het groen te zitten en dan pas met werk te starten, dat is mij vertelt althans.

Bij mij is spoor 2 afgelopen augustus gestart. Ik had eens in de 2-3 weken een digitale afspraak met een reintegratiecoach. In spoor 2 moeten jij en je werkgever gaan aantonen dat jullie er alles aan hebben gedaan om passend werk te vinden, eventueel inhoudelijk ander werk dan je eigen functie. In mijn geval; ik ben leerkracht maar dat gaat nu niet. Dus ik werk en reintegreer nu als onderwijsassistent.
Maar daarnaast moest ik op zoek naar andere mogelijkheden, zoals administratief werk. Ik moest dus solliciteren en kijken of iets anders beter passend was bij mijn situatie. Dat was natuurlijk niet zo, want ik kan niks lang. Ook computerwerk is doodvermoeiend.
Dat is wat ik bedoelde met het proces: die gesprekken en de sollicitatieactiviteiten, met uiteindelijk dossieropbouw en de WIA aanvraag. En natuurlijk de periodieke consulten bij de bedrijfsarts.

Ik hoop dat het je niet afschrikt, maar dat het helpt om een beetje te weten hoe zo’n traject eruit kan zien. Ik vond het in het begin taai, omdat ik nog moest verwerken dat ik überhaupt niet meer op korte termijn mijn eigen werk zou kunnen doen. Maar het wende ook snel, de coach dacht goed mee en uiteindelijk heeft het me rust gegeven: het is me niet binnen 2 jaar “gelukt” dus ik kan stoppen daarvoor te vechten.