De nasleep van een burn out

Hoihoi, heftig zeg, na 4 jaar nog last van burnout. Ik zit er nu 1,5 jaar in en het gaat de goede kant op.

Over je laatste vraag: het hangt heel erg af van jouw persoonlijke situatie uiteraard. Bij mij zijn mijn kinderen een belangrijke trigger geweest van mijn burnout. 2 jaar lang gebroken nachten, niet een huilbaby maar een krijsbaby, en flinke bekkenklachten waarvan mijn lijf snachts niet kon herstellen. Daarbij had de oudste een heftige periode omdat hij niet op zijn plek zat op school. En was ik heel goed in mezelf negeren en alles, en vooral mijn kinderen, voorop stellen. Ik zelf kwam als laatste en daarmee kan ik dus eigenlijk nooit aan de beurt.
Nu wil ik je niet bang maken. Hoe het met een baby/kind loopt weet je nooit van tevoren maar het gaat hoe dan ook iets van je vragen. Dus zorg dat je nu al geleerd hebt om op tijd je rust te pakken, dat je op tijd hulp durft te vragen, dat je een partner en omgeving hebt die steun kunnen bieden. En dat je voldoende hersteld bent van je burnout. Als je een kinderwens hebt zijn kinderen fantastisch maar als je er vervolgens niet van kunt genieten omdat het teveel energie kost is dat niet alleen voor jezelf, maar ook voor je kind vervelend.
Ik zou daarom liever iets te lang wachten en zeker weten dat je voldoende reserves hebt, dan te snel gaan.

Lieve Margriet,

Bedankt voor je lieve reactie. Wat fijn dat het nu de goede kant op gaat. Hopelijk blijf je in die stijgende lijn!

Ik ben dit jaar 30 geworden en mijn vriend is 34.. het stomme is dat ik merk dat de hormonen heel erg parte met me spelen.
Mijn vriend vind het ook heel lastig, vooral omdat we natuurlijk het kind ook een stabiele omgeving willen geven. En ik me ook heel erg bewust ben van de "lasten" van een kind.

Nadat ik laatst het boek van Brankele Frank "over de kop" las kwamen er hele harde cijfers naar voren dat veel mensen zich na 7 jaar zich eigenlijk nog steeds niet volledig hersteld voelen.. niet om hier met beangstigends cijfers te komen. Maar dat ik wel heel erg bij mezelf af vraag wordt het nog wel beter dan dit en zal mijn leven niet gewoon op deze manier blijven.

Maar goed niemand kan mij natuurlijk op een papiertje geven of het vervullen van een kinderwens wijsheid is..

In ieder geval wens ik voor jou een goed herstel🩷

Liefs Marleen