Lichamelijke klachten

Hallo Anoniempje.

Wat vervelend maar zo herkenbaar! Ik herken je klachten heel erg en vooral dat gevoel in de arm. Ik heb het alleen links. Voelt heel akelig, bij mij meestal een startsignaal van een paniekaanval..

Helaas gaat het heel erg met ups en downs en misschien heb je onbewust teveel gedaan afgelopen tijd? Ik loop er ook dagelijks tegen aan

Hoi Liza,

Wat fijn om te horen dat ik niet de enigste ben. Ik merk inderdaad als ik veel gedaan heb, dat er meer klachten ontstaan, dus eigenlijk is dat een teken dat je rustig aan moet doen, maar je wilt al graag weer te snel, zo lastig soms 😅

Hopelijk wordt het snel beter voor ons 😊

Hoi…hier ook ups en downs…
Verschrikkelijk vind ik het , vooral veel huilen,kan om alles wel huilen. duizelig en vaak ook gevoel van dronken zijn.
Niet echt paniekerig,maar ertegenaan of zo!
Niet echt ergens zin in.moe, etc.maar soms ook wel dat ik denk: het gaat wel…en 1 dag later niet🙈😭 hoge golven, overal tegenop zien,soort van angstig….bah

Hoi An,

Ik heb vandaag ook ontzettend veel last van duizeligheid. Idd gevoel van dronken zijn en ontzettend moe! Heel vervelend gevoel. Pfff.. Heb alleen maar zin om te slapen 😬

Zit je al lang in de burnout?

Hoi Anoniempje

Volgens mij hebben wij al eens contact / geapt ?
Hoe gaat het verder( als je delfde ben 🤔)

Niet zozeer door de Bo, (denk ik) maar ook sinds 1,5 jaar man verloren,nooit alleen geweest,en nu sinds , 3 maanden eigen huisje.wat echt niet meevalt.

Dus veel stress,angstig zijn,huilen door piekeren duizelig, wazig zien ,dronken gevoel.en idd. Moe en nergens zin in.wel hobby’s,maar doe je ook niet ieder uur.
Daarbij hoofdpijn, maar ja…er zullen meer zoals ik zijn.🤷‍♀️.

Mijn ervaring is dat ik een ware hypochonder ben geworden sinds mijn overspannenheid/BO.... En inderdaad, iedere dag komt er wel weer iets bij. Wat momenteel chronisch is, is het afwezige/dromerige gevoel.
Ik deal nu ruim 6 weken met deze klachten. Ik weet dat dit gemiddeld genomen nogal kort is want ik ben er op tijd bij.

Hoi An,

Ik denk dat dat iemand anders was ;)

Ik snap dat je je zo voelt. Is niet niks wat je dan hebt meegemaakt en hoe alles nu verloopt.. kost helaas heel veel tijd om weer op te krabbelen.

Geen BO hier maar wel met periodes veel spanningen en daardoor ook wel lichamelijke klachten
Draaierig/duizelig/vol moe hoofd. En ook wel rugklachten soms.
Gelukkig gaat het langzaam steeds beter

Hoi Anoniempje, Arne

@ Arne, ben ik nu sinds ik alleen ben ook wel ..hypochonder ook name door alles wat ik meegemaakt heb 🤷‍♀️.

Er zijn heel veel namen hier in omloop.😳 dus ja🤷‍♀️

Antwoord krijgen is fijn ! Voel je je ook niet alleen.
Best heftig geweest/ nu nog wel, maar nooit verwacht dat je dan als een klein vogeltje angstig of zo bent.dacht dat het wel zou meevallen….💪🏼maar niks is minder waar!

Ben nooit goed geweest in geduldig en accepteren! Dat blijkt nu wel wel. Is best eng ,als je dan zo duizelig of dronken gevoel,of wazig bent. bibberige benen,spierpijnen in de benen. Hoor je ook vaak toch🤔

Kees je traagwerkend !

Anoniempje

Sorry…
Er moet “lees je graag “ staan ,

Trillende benen, optrekkende trilling vanuit m'n schouders.. Komt me heel bekend voor. Het is echt waardeloos. Alsof je lijf de hele dag 'aan' staat..

Hoi Ja wat een akelige achtbaan van Narigheden !! Misselijk..Maag zo zenuwachtig !! Ontzettende pijnlijke benen!! Advies is veel naar buiten..hoe dan?? Elke dag andere klachten...Hartkloppingen..ook in mijn keel. Zweten..zweetvoeten..zo moe..angstig enzzzz ik ben er zo klaar mee
Denk aan jullie !!!!!

Bijna een jaar in deze nachtmerrie/angststoornis. Ging wel beter, maar heb weer een terugval. Heb nergens zin in, hartkloppingen, depri en huilen. Nooit verwacht dat je je zo kan voelen en dat je zoveel lichamelijke klachten kan hebben van een angststoornis.

Denk aan jullie allemaal en wens jullie veel sterkte.

Het gaat als een jojo op en neer soms.
Dan 5 minuten prima, en dan weer ineens bam..

Hebben jullie ook dat doffe gevoel.in het hoofd?

Tintelingen in vingers + tenen + mond.
Zweten.
Misselijk.
Maagpijn.
Droge mond.
Hese stem.
Hartkloppingen.
Pijnlijke spieren.
Haaruitval.
Niet op woorden komen.
Vergeetachtig.
Enz...enz...
Ik baal er zo van..........

Ja continu komt het terug, het doffe/watterige/troebele gevoel in mijn hoofd. Al sinds begin januari nadat ik beter werd van corona, oftewel niet meer beter ben geworden. Heel vervelend. Gaat het ooit nog over?

Ik vind de lichamelijke klachten misschien wel het lastigste. Ik krijg hulp bij mijn mentale problemen waardoor ik in een burnout terecht ben gekomen van een psycholoog, maar ik word nergens geholpen bij het fysieke. Terwijl er zóveel gebeurt als je in een burnout zit. Ik had:
- Trillende handen/benen;
- Kotsmisselijk en duizelig;
- Bizar, wazig gevoel van watten in mijn hoofd;
- Geluiden die binnenkomen alsof ze IN je oor zitten;
- Oorsuizen (hoorde mijn hart kloppen in mijn oren);
- Regelmatig kramp in mijn nek- en schouderspieren;
- Af en toe druk op de borst (doodeng);
- Constant een hoge hartslag en een nerveus gevoel, zelfs als ik niet nerveus was;
- En ik ben om de drie weken ziekjes, maar nooit helemaal ziek.

Een aantal van deze klachten zijn bij mij nu na een jaar flink afgenomen; een aantal klachten komen nog steeds terug, of er komen ineens nieuwe klachten bij. Wat mij in ieder geval geholpen heeft om het iets beter te begrijpen, is om me meer in te lezen. Ik heb het boek 'Over de kop' van Brankele Frank gelezen, waarin zij uitlegde wat er in je lijf gebeurt als je chronische stress hebt (en uiteindelijk in een burnout terechtkomt). Daardoor begrijp ik nu bijvoorbeeld veel beter dat een burnout niet zozeer een mentale ziekte, maar vooral een fysieke ziekte is. De stress wordt vaak wel door iets mentaals veroorzaakt, maar een burnout is echt het lichaam dat volledig door zijn eigen reserves heen zit.

In het boek legde Frank uit dat je hersenen twee delen heeft: een deel dat je in rustmodus brengt, en het deel dat je in actiemodus zet. Als je gezond bent, zijn die twee in balans. Maar als je overdag meer prikkels ervaart (en stress is een heftige prikkel) dan je brein 's nachts weer kan verwerken, gaat je lichaam op z'n reserves leven: de wipwap tussen de twee delen in je hersenen raakt uit evenwicht. Doe je dat te lang, dan 'breekt' de wipwap. Dat betekent dat je brein eigenlijk alleen nog maar in actiemodus staat en dat het deel in je brein dat voor rust zorgt, niet goed meer werkt. Vandaar ook dat mensen in een burnout slecht slapen, altijd een hoge hartslag hebben en hun hersenen op volle toer werken.

Zolang de wipwap nog niet gebroken is, kun je relatief snel weer herstellen als je hem weer in balans weet te brengen (oftewel: als je de stress-opwekkers uit je leven weet weg te nemen). Als je wipwap echter kapot is, duurt het ellendig lang om te herstellen, omdat de wipwap gerepareerd moet worden. Je moet je lichaam en je brein dus eigenlijk weer 'trainen' om ook in ruststand te komen. Dat kun je bijvoorbeeld doen door elke anderhalf/twee/drie uur (afhankelijk van wat je aan kunt) 15-20 minuten helemaal prikkelvrij bent. Dus: oordopjes in, liggen op een bank of bed, ogen dicht. Ik heb dit een hele tijd gedaan en het heeft me écht geholpen in mijn fysieke herstel. Even alle prikkels wegnemen is een hele goede manier om soort van te resetten. Ik deed het ook als ik bij vrienden of familie was, of als ik een wandeling maakte (dan ging ik gewoon op een bankje liggen), en ik zette dus om de anderhalf uur een wekker.

Ik ben er zelf nog lang niet; ik kan nog steeds maar 6 uurtjes per week werken, ben na sociale gelegenheden nog steeds moe en slaap nog steeds belabberd. Maar ten opzichte van de eerste maanden is er al een wereld van verschil, en dat geeft mij in ieder geval vertrouwen dat het wel over gaat. Uiteindelijk. Het duurt alleen verrekte lang.

Sterkte.

Voor het fysieke aspect, kan ik een ergotherapeut of een fysiotherapeut aanraden. Of Google eens op 20-3-20 regel

En inderdaad toegeven aan zvm rust, plat liggen, evt in donker, niet denken. Je lichaam de rust geven die het nodig heeft, dus niet uitstellen