Puberende tiener

Ik ben 2 jaar gescheiden en heb 2 tieners van 14 en 16. De oudste, een jongen, zit midden in zijn apejaren.

We zouden samen met ons drietjes op reis vertrekken maar 2 dagen voor vertrek is het bij een ruzie helemaal geëscaleerd. Ik had hem voor de 2de maal betrapt op een leugen en heb hem hiervoor gestraft. Daarop is de ruzie onstaan waardoor hij naar zijn heeft gebeld en die hem komen ophalen is. Ik heb het even laten verkoelen en ven de dag nadien met hem gaan praten.

Opeens kreeg ik te horen dat ik al 2 jaar zo goed als alles verkeerd doe en gesteund door zijn vader wou hij niet mee op reis.

Ik wist dat hij geen zin had om met zijn zus en mij op reis te gaan en voor mij is dit pubergedrag en speelt hij het uit om zijn zin te krijgen. Volgens de papa is er een diepgeworteld probleem bij onze zoon. Hij laat in het midden waarom maar ik weet dat hij mij de oorzaak vindt. Het is ook de eerste keer dat dit zich voordoet of dat er hevige ruzie is daarom dat ik vermoedt dat dit niets meer dan pubergedrag is.

Ik had mijn ex dan ook gevraagd om hem niet naar zijn vrienden te laten gaan tijdens de reis want dan heeft hij helemaal wat hij wou en is dit een poort opzetten naar nog meer van dit soort gedrag. Ik ben nu op reis en hoewel hij mij gezegd had hier in mee te gaan verneem ik dat het niet zo is.

Hij wil nu duidelijk de goede vader spelen en mijn gezag als moeder helemaal ondermijnen.

Ik weet nu niet hoe ik dit het beste aanpak. Mijn zoon heeft zich te houden aan mijn regels en daar wijk ik niet vanaf. Ik wil niet dat hij liegt en als hij weg gaat wil ik weten naar waar en met wie. Ik denk niet dat dit overdreven is. Hij vindt dit een schending van zijn privacy. Maar ik heb schrik in een straatje te belanden waar ik telkens moet plooien of hij gaat naar zijn papa trekken...

Hoe zouden jullie dit aanpakken?