Geen communicatie

Na ruim dertig jaar verlaat je partner je zo in eens. Niet meer communiceren en ze duikt onder bij haar ouders. 2 volwassen kinderen en mij laat ze achter. Tuurlijk waren er wel problemen in onze relatie. Ook ik voel me nu nog meer schuldig en denk als ik dat had geweten.....allemaal achteraf. Maar nu niet meer bereikbaar voor een goed gesprek. Ik voel dat ze tegengehouden wordt door .... schoonmoeder, schoonbroer, schoonzus etc. Eigenlijk nooit fijn contact mee gehad. De kinderen hebben nauwelijks contact met haar. Ze zou gezegd hebben dat de manier van verlaten door de psycholoog die ze heeft is bedacht. Het is nu een vechtscheiding die al ruim een jaar doorgaat. Twee advocaten. Her voelt ook als een vechtscheiding, wat ik liever niet had. Alles afgeven voelt ook niet goed. De pijn ervaar ik dagelijks. Het niet meer met elkaar kunnen praten, bereiken heel jammer. Mijn aanstaande ex kent me helemaal niet denk ik. Loslaten het lukt me nog niet.
Ik hoop als ik een ander huis verder kan en mijn leven weer enigszins op de rit krijg. Pijn is niet fijn. Ik kan me niet voorstellen dat mijn aanstaande ex geen pijn voelt. Jammer dat je je gevoelens niet meer kunt delen. Ja, het is te laat helaas.