Nooit meer het gevoel van hoe het was

Erg herkenbaar.. je zou willen weten waar te beginnen het vorige leventje weer op te pakken.. maar het is nu denk ik er dwars doorheen gaan en jezelf opnieuw ontdekken/ontwikkelen.

Sterkte en heb vertrouwen!

Zoals ik hier lees gaat het ooit over.. die hoop blijf ik houden

Hoe lang zitten jullie al in je burn out

Ik herken dit heel goed, maar ik begin zelf nu echt de afgelopen twee maanden te merken dat ik weer de oude aan het worden ben. Of eigenlijk een verbeterde versie van wie ik daarvoor was. Ik betrap mijzelf er steeds vaker op dat ik dingen doe zonder erover na te denken, eventje een winkel inrennen, met iemand afspreken, somszelfs meerdere afspraken op een dag en dan denk ik 's avonds: "zo dat ging eigenlijk wel prima." echt een wereld van verschil vergeleken met alleen al een halfjaar geleden.

Ik ga nu zelf richting de twee jaar burnout, maar ben wel echt heel diep gevallen en ben redelijk snel al ziek uit dienst gemeld dus had weinig houvast in die periode.

Wat ik ook merk is dat ondanks dat ik meer kan ik nog steeds heel goed mijn eigen grenzen bewaak, en dat zie ik juist als een hele goede ontwikkeling. Kan veel makkelijker nee zeggen nu en ik luister veel beter naar mijn lichaam. Ook zorg ik nu dat ik, ondanks dat ik meer energie heb, na elk sociale aangelegenheid wat tijd voor mijzelf heb. En ik mediteer nog steeds bijna dagelijks om mijn zenuwstelsel op een gezond activiteitsniveau te houden.

Ondanks dat het op sommige vlakken dus misschien heel lang duurt voordat je weer "de oude" bent brengt een burnout ook een hoop positieve veranderingen met zich mee!

Houdt hoop, misschien dat mijn ervaring jullie ook wat moed kan geven❤️

Na hoelang merkte je dat je weer wat meer kon ik zit nu 3 maanden thuis en vind de dingen die ik thuis hoor te doen al to much.

Wil zo graag weer winkelen en met vriendinnen weg maar ik kan het niet

Duurde zeker wel een paar maanden voordat ik weer wat dingen op kon pikken. Minimaal een jaar om dat te doen zonder paniekgevoelens. Het is een proces van vallen en opstaan. Zie het vooral ook als een leerproces met een mooie uitkomst, ondanks dat je je nu vreselijk rot en waarschijnlijk eenzaam voelt. Ik ken het, maar het gaat echt beter worden! Probeer voor nu een fijne vorm van afleiding te zoeken, podcasts, lezen, mediteren, lage intensiteits workout zoals Yin Yoga of zelfs yoga nidra meditatie. En accepteer dat dit nu even de realiteit is. Het komt goed! Sterkte❤️