Moe moe moe hartkloppingen

Wil je niet te snel ? Ik herken dat van alles willen oppakken maar eigenlijk is het teveel. Heel irritant maar rust dat wil wel zeggen voor mij, een vast dagritueel met ook beweging buiten zonder teveel verplichtingen. Ik zit zelf op de meer dan 2 jaar, het gaat langzaam vooruit . Maar het pushen van jezelf en de druk die je voelt van de maatschappij moet je echt loslaten. Zelfs therapeuten kunnen je druk geven…. In het begin zei een therapeut tegen mij ‘“ik gun je zo mijn therapie want je kunt er in 4 maanden afwezen”. Ik heb heel lang het gevoel gehad dat ik aan het verdrinken was dat ik aan het knokken was om bovenwater te blijven maar dat omstandigheden,uitspraken van begeleiders op werk je weer terug duwde, ook omdat je je mentale weerbaarheid totaal kwijt bent. Wat heb ik veel afgehuild in die tijd. Heel veel sterkte en stop met vechten als dat ook jou triccer is. Wees goed voor jezelf!

Dank je wel Eef, ik weet dat ik ook te hard voor mezelf ben maar ik ben het gewoon zo zat om te vechten om overeind te blijven.

Ik heb een tijdje psychosomatische therapie gevolgd. Eigenlijk is dat vooral uitleg over hoe het brein werkt, gewoon nuchtere therapie. Dat vechten heb ik daardoor toch los durven laten en zoals ik meerdere op het forum hoor er je er maar in laten “zakken”. Dat betekend niet dat je moet gaan zitten piekeren maar dat je het gewoon maar toe moet laten . Ik ben zelf heel lang aan het analyseren geweest, hoe kom ik eruit, hoe komt dit en dat, wat voel ik nu weer??? etc etc …… en dat is gewoon stress voor je lijf . Andere denkpaadjes maken in je brein kost tijd en je pieker gedachten herkennen ook maar het komt goed maar door te blijven vechten en echt ook ik heb dat vreselijk gedaan en nog wil ik grotere stappen maken dan ik aan kan

Net wakker en meteen piekeren pfff maar lees ook net jouw reactie. Ik laat het maar gewoon gebeuren. Hoop dat ik het volhou.. dank je wel weer en ik hoop een relaxte dag voor ons allebei....

Goedemorgen,

Ik herken dit gevoel zeker. Te snel willen gaan ondanks dat ik het idee heb geen reet te doen. Vooral het loslaten in mijn hoofd vind ik moeilijk. Gisteren een oefening van Nick de Waard gedaan. Schrijf een piekergedachte op en pluis in tien stappen hoe het van kwaad naar erger, ergst kan lopen. Vervolgens dezelfde piekergedachte en nu hoe het steeds in tien stappen een stukje beter gaat. Ik vond het verhelderend dat ik dus vaak het doemscenario naar voren haal.
Ik zit nu ruim twee jaar in deze situatie. Voel mij nu, 's ochtends vaak rot, eenzaam en hulpeloos. Maar weet dat als ik de tijd neem het goed komt. Stapje voor stapje.

Hou vol, Eric

Dank je wel Eric. Het is de valkuil, je nutteloos voelen en dan toch proberen met dat kleine beetje energie teveel te doen. En je wilt je omgeving ook niet elke keer teleurstellen. Ik spreek daarom weinig af terwijl voor mijn burnout ik overal voor te porren was....

Hoi Corrine

Lees net weer even bij jou,maar wil je een hart onder riem steken. Jij hebt me toen ook best wel opgebeurd met je woorden, ( misschien weet je het nog).
Ik ken zeker de frustratie….we moeten het toelaten,en niet weglopen.maar dat is heel moeilijk,zeker als je zo nooit geweest bent. Ik herken dat,huil ook veel,nergens zin, soms angst.TIJD geven…maar pffff zoooooo moeilijk !
De Huisarts zei: het komt weer goed ! Je moet je toch ergens aan vasthouden! Stap voor stap !!! Ik probeer het en doe mijn best….jij ook !

Bij klachten: stappen terug zetten/afschalen tot het weg is de klachten en dan rustig opbouwen weer
Google: 20-3-20 regel

En gedachten zijn maar gedachten en komen bijna nooit uit, dus neem je angstgedachten minder serieus. Men lijdt het meest door het lijden wat men vreest (heb al veel geschreven over piekeren hier op dit forum, dus kan je terugvinden)

Sterke ❤️

En: Je bent niet nutteloos als je zorgt dat je beter wordt. Als je meer of teveel doet dan je aankan blijf je ziek, daar zou je eerder iemand mee teleurstellen dan wanneer je je focust op zelfzorg. Maar je omgeving heeft er in beide gevallen vast begrip voor
Hoe meer je focust op rust hoe sneller je beter wordt en weer stapjes vooruit kan zetten

Er is echt licht aan het eind van de tunnel als je beter luistert naar je lichaam

Weer een hele slechte dag. Heel misselijk en zo intens verdrietig....weet het gewoon niet meer....heb genoeg vrienden maar die val ik ook niet meer lastig en zeker niet met dit mooie weer. Die zijn allemaal leuke dingen aan het doen en zitten niet te wachten op een jankende depressieve vriendin. Kortom....

@Corrinne

🌺🌺🌺 voor jou!
De dag duurt nog even en hopelijk geeft dit bericht een kleine glimlach op je gezicht!

Niemand op dit forum zal zeggen dat het makkelijk is en ieder (her) kent deze dagen.
En dan zijn we er voor elkaar!!

Jank nog even lekker, snuit je neus en kom dan gaan we er toch proberen om er iets van te maken. Ik las dat je al met heel veel dingen bezig bent, complimenten hoor! Het gaat helaas allemaal niet zo snel als wij willen.

En misschien hopen sommige vrienden wel dat je even laten weet als ze nodig zijn.
Want we weten:
Wat je denkt dat anderen van je denken,
denk je zelf ❤️

Dag Corrine, een liefdevolle groet van een medelotgenoot

Wat lief..dank je wel medelotgenoot! 😇

Hoi medelotgenoot, Corrine

Ook ik geef je een arm om je heen als het zou kunnen, een moeilijke tijd. 😥
Het kost heel veel energie….weet er alles van. Hou vol !

Ik vind het ook zwaar. En dat is het ook. Elke dag weer. Nergens meer van kunnen genieten maakt het leven een soort onleefbaar. Ik ben onderhand 18 maanden onderweg en door te lezen van andere ervaringen weet ik dat het nog wel een tijd zo zwaar kan blijven. Ik probeer zoveel mogelijk naar mijn lichaam te luisteren. Niet te veel doen op een dag.
Vooral rustige activiteiten zoals wandelen of een meditatie. Verder ben ik heel selectief met wie ik afspreek. Als ik me veilig voel, dan kan ik juist huilen bij de persoon. Stel jezelf centraal en maak het jezelf zo aangenaam mogelijk. We moeten door! Take care x

Dank je wel anoniem voor je bevestigende woorden en tips, het is heel waardevol dat we dit delen met elkaar