Gedumpt maar toch niet

Hallo Emily,

Jammer dat je leven niet meer loopt zoals je het jezelf ooit voorstelde. Jou verdriet moet echt immens groot zijn. 20j plotseling in rook opgegaan, dit doet gewoon pijn.

Maar welk is jou bedoeling? Wat zit er achter de beslissing je man terug in huis te nemen? Omdat hij nergens anders naartoe kan of omdat jij de hoop niet hebt opgegeven je relatie te redden?

Bij het einde van een relatie is het wel degelijk de beste oplossing, hoe pijnlijk deze ook mag zijn, je niet meer onder 1 dak blijft wonen. Dan pas breekt de echte verwerkingsperiode aan die wel een tijdje in beslag zal nemen.

Je kan steeds terecht bij de noodnummers waar jij je verhaal kwijt kunt. Schaam jezelf niet om dit te doen.


Mij heeft het enorm geholpen, die hulplijnen.
Je kijkt nu echt aan tegen een gigantische berg, maaar met de tijd zal die berg veranderen in vele molshoopjes, die jij 1 voor 1 zal wegwerken. Allemaal zal niet lukken, maar de meesten zullen verdwijnen. Dit heeft veel tijd nodig Emily, houd vol,n huil, roep, vloek, sport, lees een boek, maar sluit jezelf niet op!

Je kan ook steeds hier reageren, ik volg dit forum regelmatig op en beantwoord wel wat posts.
Ook daarin kan je een minieme hoeveelheid steun halen.

Houd je sterk, hoofd omhoog en borst vooruit!

We waren 25 samen inmiddels blijf ik het een rot situatie vinden. Wil haar niet echt verliezen. Heb inmiddels geprobeerd haar terug te winnen. Is niet gelukt. Maar ik kan haar niet missen. Wil.haar graag terug hou zielsveel oprecht van haar.Haar dat ook gezegd.