We waren bijna 30 jaar samen en 24 jaar getrouwd, hij was de liefde van mijn leven. Vorig jaar is hij vertrokken omdat hij verliefd werd op iemand anders. Ik schat dat die relatie een maand of 6 geduurd heeft.. Nadien is hij terug gekomen maar dat was niet makkelijk uiteraard. We waren een maand of 4 terug samen en werd weer verliefd op iemand anders. We zijn nu aan het scheiden. Ik heb het zeer moeilijk. De kinderen zijn full time bij mij, ze willen niet naar de woonst van de papa. Hij is nu ongeveer 9 maanden met haar samen. Op dit moment denk ik dat ik nooit over hem heen geraak.. hij was mijn beste vriend, papa van onze kinderen, mijn soulmate..hartverscheurend. Nog iemand hier in zo een situatie?
-
Na bijna 30 jaar
Hallo,
We waren bijna 30 jaar samen en 24 jaar getrouwd, hij was de liefde van mijn leven. Vorig jaar is hij vertrokken omdat hij verliefd werd op iemand anders. Ik schat dat die relatie een maand of 6 geduurd heeft.. Nadien is hij terug gekomen maar dat was niet makkelijk uiteraard. We waren een maand of 4 terug samen en werd weer verliefd op iemand anders. We zijn nu aan het scheiden. Ik heb het zeer moeilijk. De kinderen zijn full time bij mij, ze willen niet naar de woonst van de papa. Hij is nu ongeveer 9 maanden met haar samen. Op dit moment denk ik dat ik nooit over hem heen geraak.. hij was mijn beste vriend, papa van onze kinderen, mijn soulmate..hartverscheurend. Nog iemand hier in zo een situatie?Een mama14-10-2024-
Hallo Mama,
Wat een verhaal, 30j is niet iets dat je zomaar op één twee drie kan uitwissen of een plaats geven. Dit gaat serieus wat tijd nodig hebben.
Je kan het vergelijken met iemand die overleden is waarvan je veel om gaf, rouwen. Met het evrschil dat deze persoon nog springlevend is en doorgaat met het leven met een andere partner.
Weet dat zulke verliefdheden amper standhouden, maar dit is voor jou geen troost.
Probeer toch begeleiding te zoeken van een therapeut om je hier doorheen te slaan.VMBL15-10-2024 -
Hallo,
Hier idem, plots na 20 jaar huwelijk wil mijn man niet meer verder. T is te zeggen hij zegt al 3 weken ik heb tijd nodig, maar wil niks van mij weten, terwijl ik al 2 maand aan het vragen was "wat scheelt er je bent anders dan anders" kreeg ik steeds als antwoord "er is niks" om dan nu uiteindelijk toch te horen dat er hier en daar dingen hem dwars zaten, dat vond ik niet fair van hem, hij gaf ons niet eens de kans om aan de "problemen" te werken. Ondertussen is zijn gevoel voor mij nihil. Dus daar sta je dan 41jaar, 21jaar samen geweest en plots alleen.Elke16-10-2024 -
Hallo mama,
Ik leef ontzettend met je mee, mede omdat ik in dezelfde situatie zit. Mijn man heeft na 34 jaar samen zijn waarvan bijna 25 jaar getrouwd ook aangegeven niet meer verder te willen. Of er een ander in het spel is, hij zegt van niet. Maar eigenlijk weet ik het niet zeker.
Het is alsof hij een ander persoon is geworden. We hebben 2 kinderen. Niemand begrijpt er wat van. We waren “ echte maatjes”, weinig conflicten en nu de kinderen groter zijn veel op pad samen. Hij leek mij op handen te dragen, maar niets is minder waar.
Ik lees nu het boek “mannen in midlifecrisis “ van Josine van Dongen”. Alles wat zij omschrijft is herkenbaar.
Het verdriet en ongeloof is ontzettend groot en bijna niet te omvatten. En inderdaad voelt het als een rouw proces.
Wat ik vooral lastig vind is dat het de hele dag in je systeem zit. Het heeft tijd nodig en na zoveel jaar samen zijn kan dat best nog even duren.
Je leven weer anders inrichten, je toekomst plannen, maar ook het samenzijn als gezin.
Voor de kinderen is het vooral niet te begrijpen, zij hebben dit ook niet zien aankomen. En hoe leg je dat uit, als je het eigenlijk zelf nog niet begrijpt.
Mijn therapeute geeft aan lief te zijn voor jezelf, jezelf te omarmen en te focussen op jezelf en je toekomst voor je kinderen, dat is het allerbelangrijkste.
Veel sterkte 🌺
GingerGinger20-10-2024 -
@ elke exact hetzelfde verhaal. Alleen bijna een jaar verder
Dine22-10-2024 - Alle reacties weergeven...
-
Hi Mama,
Ik ben er na 33 jaar samen en 25 jaar getrouwd achter gekomen dat mijn vrouw het al lange tijd heel gezellig heeft met een veel jongere collega. Mijn wereld is hiermee ingestort en zij was echt mijn partner, mijn beste vriend, mijn grote liefde en de moeder van onze kinderen. Hoe moeilijk het ook was ik had het haar vergeven en we zouden samen verder gaan maar in de 6 maanden daarna kwam ik er toch steeds weer achter dat ze elkaar weer hadden opgezocht en omdat ze daar maar over bleef liegen is het vertrouwen verloren gegaan en zijn we nu aan het scheiden. Ik voel me hier na twee jaar (want zolang heb ik het nog geprobeerd om toch weer samen te eindigen) intens verdrietig onder en snap echt niet waar het is mis gegaan en we waren na al die jaren nog steeds super gelukkig met elkaar. Ook ik heb hier hulp bij gezocht en ben meer zelfliefde aan het opbouwen waardoor ik haar niet meer nodig heb voor mijn eigen geluk. Het gaat nu met vlagen beter maar voel me nog wel steeds heel eenzaam van binnen.
Heel veel sterkte en weet dat je niet alleen bent.Vleermuisje25-10-2024
-
Forum Echtscheiding - forum lotgenoten
Dit is een verhaal uit het forum Echtscheiding.
Lees meer verhalen over Echtscheiding
Meer ondersteuning nodig?
Therapie bij Echtscheiding
- ✓ 350+ therapeuten
- ✓ Snel een afspraak
- ✓ Ook online therapie