Lieve allemaal,
Terwijl wij ziek zijn en de pauzeknop is ingedrukt, gaat het leven om ons heen natuurlijk gewoon door. Zowel de leuke dingen als de verdrietige dingen.
Ik vind het zo ontzettend moeilijk dat ik de leuke dingen zoals een zwangerschap, verhuizing of een bruiloft niet kan meevieren en voel me daarin soms tekort schieten. Het maakt me ook intens verdrietig dat iedereen doorgaat en van het leven geniet terwijl ik al ruim een jaar heel erg ziek ben en nog bijna niks kan.
Daarnaast merk ik dat verdrietige dingen, zoals mijn partner die het mentaal ook erg zwaar heeft met mijn situatie, familieleden die ziek zijn of het om een andere reden moeilijk hebben, heel veel extra stress geven. Ik merk dat ik mijn handen vol heb aan mezelf en zou me het liefst compleet van de buitenwereld afsluiten en niks meer willen meekrijgen.
Herkennen jullie deze behoefte en hoe gaan jullie om met de dingen die gebeuren in de levens van dierbaren?
Terwijl wij ziek zijn en de pauzeknop is ingedrukt, gaat het leven om ons heen natuurlijk gewoon door. Zowel de leuke dingen als de verdrietige dingen.
Ik vind het zo ontzettend moeilijk dat ik de leuke dingen zoals een zwangerschap, verhuizing of een bruiloft niet kan meevieren en voel me daarin soms tekort schieten. Het maakt me ook intens verdrietig dat iedereen doorgaat en van het leven geniet terwijl ik al ruim een jaar heel erg ziek ben en nog bijna niks kan.
Daarnaast merk ik dat verdrietige dingen, zoals mijn partner die het mentaal ook erg zwaar heeft met mijn situatie, familieleden die ziek zijn of het om een andere reden moeilijk hebben, heel veel extra stress geven. Ik merk dat ik mijn handen vol heb aan mezelf en zou me het liefst compleet van de buitenwereld afsluiten en niks meer willen meekrijgen.
Herkennen jullie deze behoefte en hoe gaan jullie om met de dingen die gebeuren in de levens van dierbaren?
N
04-11-2024
