Ik heb me veel zorgen gemaakt het afgelopen halfjaar. Heb zo ontzettend vaak en veel buikklachten gehad, variërend van enorme buikgriepen (of "gewoon" PDS?), vermoeden van blindedarmontsteking, enorme menstruatiebuikpijn en zo kan ik nog wel even doorgaan. In de jaren daarvoor kwam ik ook al heel geregeld bij de huisarts met buikpijnklachten, maar het lijkt met de tijd erger te worden.. Sinds een jaar moet ik vaak rennen voor een wc, soms ook in de auto of in de stad, wat extreem vervelend is. Ik ben soms bang dat ik darmkanker heb of iets anders ernstigs, omdat het maar niet ophoudt en de pijn heel vaak heel hevig is. Het belemmert m'n leven steeds meer, ik onderneem minder door de pijn, dansen en werken gaat vaak niet door de pijn, eten wordt af en toe bijna een bron van angst. Vanmiddag kwamen alle emoties eruit, heel hard huilen van verdriet, moedeloosheid en frustratie. Ik ben regelmatig misselijk, rillerig en gevoelsmatig grieperig van de pijn. Ik voel me onbegrepen en ongezien, en alsof mensen vinden dat ik me aanstel. Dit forum maakt dat direct al minder, heel rot voor ons allemaal, maar ook fijn dat we niet alleen zijn. Ik heb overigens zelf de diagnose nog niet, maar ik vermoed voor 95% dat het PDS is. Ik ga z.s.m. weer bellen dat ik dit graag serieus onderzocht wil hebben.
Pijnstillers en meditaties gericht op lichamelijke pijn helpen mij soms de pijn beter te kunnen dragen en "accepteren". Ertegen vechten werkt bij mij averechts.. Dat is wel duidelijk.
Sterkte allemaal!
Pijnstillers en meditaties gericht op lichamelijke pijn helpen mij soms de pijn beter te kunnen dragen en "accepteren". Ertegen vechten werkt bij mij averechts.. Dat is wel duidelijk.
Sterkte allemaal!
Janne
14-02-2023