Intussen draait onze relatie weer enkele maanden vierkant. Door enkele gebeurtenissen waarbij ik mij helemaal niet gesteund voel door mijn partner, zit het bedrog opnieuw heel vers in mijn geheugen. De gebeurtenissen van de voorbije maanden, het bedrog en ook frustraties binnen de relatie zorgen ervoor dat mijn gevoel naar hem toe totaal weg is. Alsof hij mij niets meer doet. Ik heb dit ook aan hem gezegd en heb tijd en ruimte gevraagd om uit te zoeken wat IK wil. Sinds dit moment verstikt hij mij volledig en wil hij zelf trouwen. Dit werkt bij mij omgekeerd. Momenteel ga ik de confrontatie uit de weg en ontloop ik hem zo veel als mogelijk. Hij begrijpt niet dat ik nu opeens twijfel of zelf wil opgeven.
Ik heb sowieso een afspraak bij de psycholoog ingepland omdat ik door mijzelf weg te cijferen, mij ook volledig kwijt ben. Ik vraag mij steeds af, kan ik hem terugvinden, kan de liefde terugkomen. Momenteel lijkt het alsof mijn beslissing gemaakt is maar ik neem tijd om dit verder uit te zoeken.
Herkent iemand dit gevoel?