Ik heb een (lat)relatie van 8 jaar.
Gedurende deze tijd hebben we heel veel meegemaakt. In deze periode zijn zowel mijn broer als mijn zus overleden.
Mijn vriendin heeft vanaf het moment dat mijn broer een vriendin had, problemen met haar gehad. Dit kwam doordat de vriendin van mijn broer zichzelf op de voorgrond zette en meer aandacht voor mij had dan voor mijn vriendin. Nadat mijn broer 4 maanden een relatie met haar had, overleed hij. Ook na zijn overlijden bleef zijn vriendin zich op de voorgrond plaatsen. Mijn vriendin kon hier niet meer tegen en vroeg mij om een mail te sturen om aan te geven dat zij niet meer welkom was in ons huis. We hadden ook aangegeven elkaar te respecteren als we bijvoorbeeld bij mijn ouders waren. De vriendin van mijn broer kon hier niet mee omgaan en gedroeg zich onrespectvol. Mijn moeder koos echter partij voor de vriendin van mijn broer. Dit zorgde voor vervelende situaties. In de tussentijd overleed ook mijn zus. Ik was toen nog enig kind. Ondanks dat plaatste mijn moeder de vriendin van mijn broer boven mij.
Op een gegeven moment trok mijn vriendin dit niet meer en stelde mij te kiezen tussen mijn ouders of haar. Ik heb toen voor mijn vriendin gekozen. We hebben toen een hele fijne tijd beleefd met z’n vieren. Zelf heb ik ook 3 kinderen uit een eerder huwelijk. Met mijn dochter had ik helemaal geen contact sinds de scheiding en met mij 2 zoons al 7,5 jaar niet. Mijn dochter nam echter vorig jaar september contact met mij op. Ik heb dit gemeld aan mijn vriendin en we hebben er wat over gepraat. Ik wilde toen graag met mijn dochter afspreken en heb haar terug gemaild. Voor het gevoel van mijn vriendin heb ik het er te snel er door heen gedrukt en hier kregen we ruzie om. Ik ben toen naar mijn huis vertrokken.
Ik wilde graag 1x per maand met mijn dochter afspreken en graag onze relatie voortzetten. Omdat mijn dochter niet op haar zelf kan wonen en dus begeleid moet gaan wonen, heeft mijn vriendin het idee dat dit voor problemen gaat zorgen en dat dit vooral prikkels gaat geven in onze relatie.
Mijn ouders hadden in december weer contact met mij gezocht en ik was daar op in gegaan.
Ook was ik ondanks de wens van mijn vriendin dit niet te doen, met mijn dochter bij mijn ouders langsgegaan.
Een lang verhaal, maar even om een beeld te geven.
Nu wil mijn vriendin dat ik kies tussen haar of mijn dochter en ouders.
Ze wil graag een leven zonder prikkels. Deze hebben wij, zoals jullie er kunnen lezen, genoeg gehad.
Dit is voor mij een hele zware keuze. Het liefst heb ik ze allemaal, maar dit kan niet.
Als ik voor mijn geluk kies, zou ik voor mijn vriendin gaan. Ik heb echter ook een gevoel die zegt dat ik dit niet kan maken naar mijn dochter en mijn ouders.
Mijn vriendin wil ook niet naar een relatietherapeut of mediater.
Wie kan mij advies geven?